Τόπος Διεθνές Βήμα, Αθήνα,

Το 1970, όταν η κυβέρνηση Λαϊκής Ενότητας με επικεφαλής τον Αλιέντε πήρε την εξουσία, η Λατινική Αμερική συνταρασσόταν από ένα κύμα μαζικών αγώνων ήδη από τη δεκαετία του 1960: από τη Δομινικανή Δημοκρατία ως τη Βολιβία, τη Χιλή και –λίγο αργότερα- την Αργεντινή. Ο Βολιβιάνος επαναστάτης Σαλδάνο, συζητώντας τη συμμετοχή του στη φάλαγγα του Τσε στη Βολιβία, εξηγεί πώς η περιοχή ήταν εύφορο έδαφος για επαναστατικές νίκες. Αυτή η διαδικασία έφτασε απροσδόκητα στο απόγειό της στη Χιλή μέσω μιας εκλογικής νίκης. Αυτό το κύμα έχει επηρεαστεί μερικώς από τη νίκη των εργατών και αγροτών στην Κούβα το 1959. Η Κούβα έδειξε ότι «κι όμως γίνεται».

Η Λαϊκή Ενότητα ήταν μια εκλογική συμμαχία που περιλάμβανε το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα, το Ριζοσπαστικό Κόμμα και άλλες ομάδες. Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε, ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος και γερουσιαστής, ήταν η αναγνωρισμένη κεντρική προσωπικότητα της ΛΕ και εξελέγη πρόεδρος της Χιλής.