Γιατί δημοσιεύετε ένα βιβλίο για το εβραϊκό ζήτημα στην παρούσα συγκυρία; Τι σημασία έχει για τους αγώνες του εργαζόμενου λαού σήμερα, σε μια περίοδο που αντιμετωπίζουμε ολοένα και πιο βαθιές επιθέσεις στο βιοτικό μας επίπεδο ή αναγκαζόμαστε να εγκαταλείψουμε τις εστίες μας, ενώ μαίνονται πόλεμοι στην περιοχή και αυξάνονται οι ρατσιστικές επιθέσεις και οι εθνικισμοί; Σε μια περίοδο όπου επιδεινώνεται η κρίση παραγωγής και εμπορίου του καπιταλιστικού συστήματος σε στάδιο προχωρημένης παρακμής;
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα αυτού του βιβλίου θα μας βοηθούσε να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα.
Ο Αμπράμ Λεόν ήταν Εβραίος και ηγετική μορφή του εργατικού κινήματος στο Βέλγιο, της αντίστασης στην ναζιστική κατοχή, καθώς και του βέλγικου κομουνιστικού κινήματος . Ο Λεόν συνέταξε αυτό το βιβλίο τις παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και κατά τη διάρκειά του. Συνελήφθη ενώ αγωνιζόταν για να οργανώσει συνδικαλιστικά τους ανθρακωρύχους και ενώ ετοίμαζε ένα περιοδικό στα γερμανικά το οποίο απευθυνόταν στους στρατιώτες της γερμανικής Βέρμαχτ. Πέθανε στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε αυτό το βιβλίο παρουσιάζουμε μια εμπνευσμένη βιογραφική σκιαγράφηση του Λεόν γραμμένη από τον Ερνέστ Ζερμαίν, σύντροφό του την εποχή εκείνη. Ο Ρενέ Γκονζάλες, ένας από τους Πέντε Κουβανούς που ήταν στις φυλακές των ΗΠΑ, είχε αυτά να πει όσο αφορά τον Λεόν: «Λες δεν έφτανε από μόνη της η υποδειγματική του ζωή, με το βιβλίο του Το εβραϊκό ζήτημα ο Λεόν μας άφησε ένα έργο που τιμά τη διάνοια και την εντιμότητά του. Δεν μπορώ να τονίσω αρκετά πόσα έμαθα και πόσο με ευχαρίστησε η ανάγνωση του βιβλίου».

Αλκυονίδα, Αθήνα

Το Διεθνές Βήμα χαιρετίζει την εκδήλωση αυτή τιμώντας τον σύντροφο Φιντέλ Κάστρο. 
Ο Φιντέλ κατάφερε στη ζωή του ότι ο Λένιν με την μεγάλη ρωσική σοσιαλιστική επανάσταση το 1917. Ο Φιντέλ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη σφυρηλάτηση μιας οργάνωσης που αποδείχτηκε ικανή να καθοδηγήσει τους εργάτες και τους χωρικούς σε μια νικηφόρα επανάσταση που ανέτρεψε την ιμπεριαλιστική καταπίεση και την καπιταλιστική εκμετάλλευση στην Κούβα.

Τόπος​ Πολιτιστικός Σύλλογος «Χοσέ Μαρτί»

Την περασμένη βδομάδα ο τυφώνας Μάθιου σάρωσε την Καραϊβική.

• Είχε πάνω από χίλια θύματα στην Αϊτή. Δεκάδες στις ΗΠΑ.
• Ο κυβερνήτης της Πολιτείας της Τζόρτζια συνέστησε στον πλθυησμό να εγκαταλείψει την περιοχή. Ο Δήμαρχος της Σαβάνα στην ίδια Πολιτεία δήλωσε ότι δεν υπάρχει κανείς να βοηθήσει τον κόσμο.
• Στην Κούβα χτύπησε ο ίδιος τυφώνας. Πάνω από 1 εκατομμύριο άνθρωποι εκκενόθηκαν σε ασφαλείς χώρους με όλα τα απαραίτητα. Ταυτόχρονα, 600 άτομα – γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό – είναι στην Αϊτή και βοηθούν εκεί τους πληγέντες.

Αυτή είναι η διαφορά που κάνει μια σοσιαλιστική επανάσταση.​

Τόπος Διεθνές Βήμα, Αθήνα,

Το 1970, όταν η κυβέρνηση Λαϊκής Ενότητας με επικεφαλής τον Αλιέντε πήρε την εξουσία, η Λατινική Αμερική συνταρασσόταν από ένα κύμα μαζικών αγώνων ήδη από τη δεκαετία του 1960: από τη Δομινικανή Δημοκρατία ως τη Βολιβία, τη Χιλή και –λίγο αργότερα- την Αργεντινή. Ο Βολιβιάνος επαναστάτης Σαλδάνο, συζητώντας τη συμμετοχή του στη φάλαγγα του Τσε στη Βολιβία, εξηγεί πώς η περιοχή ήταν εύφορο έδαφος για επαναστατικές νίκες. Αυτή η διαδικασία έφτασε απροσδόκητα στο απόγειό της στη Χιλή μέσω μιας εκλογικής νίκης. Αυτό το κύμα έχει επηρεαστεί μερικώς από τη νίκη των εργατών και αγροτών στην Κούβα το 1959. Η Κούβα έδειξε ότι «κι όμως γίνεται».

Η Λαϊκή Ενότητα ήταν μια εκλογική συμμαχία που περιλάμβανε το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα, το Ριζοσπαστικό Κόμμα και άλλες ομάδες. Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε, ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος και γερουσιαστής, ήταν η αναγνωρισμένη κεντρική προσωπικότητα της ΛΕ και εξελέγη πρόεδρος της Χιλής.