Η συμφωνία για την κατάπαυση του πυρός στη Συρία, υπό την αιγίδα των κυβερνήσεων της Ρωσίας και της Τουρκίας, σηματοδοτεί ένα νέο στάδιο στην αναζήτηση νέων συμμαχιών από τους κυρίαρχους καπιταλιστές στη Μόσχα, την Άγκυρα, την Τεχεράνη, το Τελ Αβίβ και άλλων καθεστώτων στην περιοχή. Συμμαχίες που θα τους δώσουν τη δυνατότητα να προωθήσουν τα αλληλοσυγκρουόμενα εθνικά συμφέροντά τους. Η Ουάσιγκτον, που είναι υπεύθυνη για πολέμους και καταστροφές στην περιοχή επί δεκαετίες, τώρα όλο και περισσότερο βρίσκεται στο περιθώριο.
Ευρύτερα, οι συμμαχίες αυτές έχουν την τάση να φέρνουν σε αντιπαράθεση την Τεχεράνη και τις συμμαχικές της δυνάμεις στο Ιράκ, τη Συρία, τον Λίβανο και την Υεμένη που ηγούνται οι Σιίτες από τη μια πλευρά με τα καθεστώτα της Σαουδικής Αραβίας, των άλλων μοναρχιών στον Κόλπο, της Ιορδανίας και της Τουρκίας τα οποία ηγούνται Σουνίτες από την άλλη. Και η κάθε μία από αυτές τις δυνάμεις προσπαθεί να κερδίσει την υποστήριξη είτε της Μόσχας είτε της Ουάσιγκτον ή και των δύο.