Vol. 82/No. 12
Η νίκη των καθηγητών της Δυτικής Βιρτζίνια οικοδομεί το εργατικό κίνημα
Η νίκη των καθηγητών της Δυτικής Βιρτζίνια οικοδομεί το εργατικό κίνημα
Εκπαιδευτικοί διαμαρτύρονται ενάντια στις επιθέσεις της κυβέρνησης στις 12 Μάρτη στο Καπιτώλιο, στη Φρανκφούρτη του Κεντάκι.
Της Emma Johnson
Κομητεία Boone, Δυτική Βιρτζίνια
Η νίκη της 6ης Μάρτη στην απεργία των δασκάλων και όλων των εργαζόμενων σε σχολεία στη Δυτική Βιρτζίνια προέκυψε από ένα ισχυρό κοινωνικό κίνημα, όπου τα μέλη των συνδικάτων ανέλαβαν τα ηνία του αγώνα τους και κέρδισαν αλληλεγγύη από μαθητές, ανθρακωρύχους, και άλλους εργαζόμενους σε ολόκληρη την Πολιτεία και πέρα απ’ αυτήν. Η ενότητά τους, η πειθαρχία και η οργάνωσή τους ανέκοψε κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης να διασπάσει και να νικήσει τους εργαζόμενους. Έδειξαν ότι η εργατική τάξη μπορεί να χρησιμοποιήσει τα σωματεία της ώστε να αγωνιστεί και να κερδίσει.
Αυτοί οι εργαζόμενοι έχτισαν πάνω στην οργή στη Δυτική Βιρτζίνια η οποία συσσωρευόταν ενάντια στις συνέπειες που έχουν για τους εργαζόμενους οι συνεχιζόμενες επιθέσεις από τα αφεντικά και την κυβέρνησή τους, οι επιθέσεις που απορρέουν από την κρίση του καπιταλιστικού τους συστήματος. Οι ανθρακωρύχοι έχουν υπάρξει τα ειδικά θύματα αυτών των επιθέσεων, καθώς έχουν εκλείψει οι δουλειές που να βρίσκονται υπό τον έλεγχο των συνδικάτων και η θανατηφόρα ασθένεια των μαύρων πνευμόνων έχει επανεμφανιστεί στα ανθρακωρυχεία. Υπάρχει μια μακρά ιστορία μαχών των ανθρακωρύχων και χρήσης των σωματείων τους, που οι εργαζόμενοι στα σχολεία χρησιμοποίησαν, τηρώντας συμβολικά τις μέρες του "κόκκινου πουκάμισου", που ήταν το χρώμα μπλούζας που φορούσαν οι ανθρακωρύχοι σε μερικές από τις μεγαλύτερες μάχες τους, και μια παράδοση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα.
Κομητεία Boone, Δυτική Βιρτζίνια
Η νίκη της 6ης Μάρτη στην απεργία των δασκάλων και όλων των εργαζόμενων σε σχολεία στη Δυτική Βιρτζίνια προέκυψε από ένα ισχυρό κοινωνικό κίνημα, όπου τα μέλη των συνδικάτων ανέλαβαν τα ηνία του αγώνα τους και κέρδισαν αλληλεγγύη από μαθητές, ανθρακωρύχους, και άλλους εργαζόμενους σε ολόκληρη την Πολιτεία και πέρα απ’ αυτήν. Η ενότητά τους, η πειθαρχία και η οργάνωσή τους ανέκοψε κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης να διασπάσει και να νικήσει τους εργαζόμενους. Έδειξαν ότι η εργατική τάξη μπορεί να χρησιμοποιήσει τα σωματεία της ώστε να αγωνιστεί και να κερδίσει.
Αυτοί οι εργαζόμενοι έχτισαν πάνω στην οργή στη Δυτική Βιρτζίνια η οποία συσσωρευόταν ενάντια στις συνέπειες που έχουν για τους εργαζόμενους οι συνεχιζόμενες επιθέσεις από τα αφεντικά και την κυβέρνησή τους, οι επιθέσεις που απορρέουν από την κρίση του καπιταλιστικού τους συστήματος. Οι ανθρακωρύχοι έχουν υπάρξει τα ειδικά θύματα αυτών των επιθέσεων, καθώς έχουν εκλείψει οι δουλειές που να βρίσκονται υπό τον έλεγχο των συνδικάτων και η θανατηφόρα ασθένεια των μαύρων πνευμόνων έχει επανεμφανιστεί στα ανθρακωρυχεία. Υπάρχει μια μακρά ιστορία μαχών των ανθρακωρύχων και χρήσης των σωματείων τους, που οι εργαζόμενοι στα σχολεία χρησιμοποίησαν, τηρώντας συμβολικά τις μέρες του "κόκκινου πουκάμισου", που ήταν το χρώμα μπλούζας που φορούσαν οι ανθρακωρύχοι σε μερικές από τις μεγαλύτερες μάχες τους, και μια παράδοση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα.
Η νίκη τους είχε ιδιαίτερο αντίκτυπο στους εκπαιδευτικούς σε άλλες Πολιτείες όπου ο μισθός, η υγειονομική περίθαλψη, οι συντάξεις και οι συνθήκες εργασίας τους καθορίζονται από την πολιτειακή κυβέρνηση, όπως στην Οκλαχόμα, το Κεντάκυ, το Μισισιπή και την Αριζόνα. Οι συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στα σχολεία εκεί αντικατοπτρίζουν εκείνες της Δυτικής Βιρτζίνια και η μεγάλη απεργία διογκώνεται.
Ο Alberto Morejon, 25 χρονών καθηγητής ιστορίας γυμνασίου και προπονητής ομάδας μπέιζμπολ κολλεγίου στο Στιλγουότερ της Οκλαχόμα, λέει ότι εμπνεύστηκε από τους δασκάλους της Δυτικής Βιρτζίνια και αποφάσισε να μιμηθεί το παράδειγμά τους. Ξεκίνησε μια σελίδα στο Facebook για καθηγητές και άλλους εργαζόμενους στο δημόσιο – «Εκπαιδευτικοί της Οκλαχόμα Απεργήστε-Τώρα είναι η Ώρα» – για να συζητήσουν τι θα μπορούσαν να κάνουν. Από τις 12 Μάρτη, γύρω στις 65.000 εργαζόμενοι έχουν γίνει μέλη.
Το σωματείο Ένωση Εκπαιδευτικών της Οκλαχόμα πραγματοποίησε συνέντευξη Τύπου στις 8 Μάρτη, όπου μίλησε ο Morejon και ανακοίνωσε ότι εάν η κυβέρνηση δε συμφωνήσει με τα αιτήματά τους, θα ξεκινήσουν απεργία στις 2 Απρίλη και θα καλέσουν σε μαζική διαμαρτυρία στο Καπιτώλιο για εκείνη μέρα.
Μια ομάδα μελών του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος πήγε στη Δυτική Βιρτζίνια για να συμμετάσχει στα τεκταινόμενα εκεί σε αλληλεγγύη με τους εργαζόμενους στα σχολεία και να μάθει περισσότερα για το κοινωνικό κίνημα εκεί το οποίο αυξάνεται. Έλαβαν μέρος σε διαμαρτυρίες στην πρωτεύουσα, ταξίδεψαν στην Πολιτεία και πέρασαν μια μέρα σε τρεις νότιες κομητείες – το McDowell, το Γουαϊόμινγκ και το Boone.
Οι εργαζόμενοι στο νότο – την καρδιά της χώρας του άνθρακα της Δυτικής Βιρτζίνια – τέθηκαν επικεφαλής της προώθησης του κινήματος. Τον Νοέμβρη ξεκίνησαν να φτιάχνουν ένα κοινό σωματείο από τα μέλη των τριών συνδικάτων - την Ένωση Εκπαιδευτικών της Δυτικής Βιρτζίνια, την Αμερικάνικη Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών-Δυτικής Βιρτζίνια και την Ένωση Προσωπικού Σχολικών Υπηρεσιών της Δυτικής Βιρτζίνια. Κινητοποιήθηκαν για την οργάνωση δημόσιων συναντήσεων και πραγματοποίησαν «επί τόπου επισκέψεις», δηλαδή, συγκεντρώσεις έξω από τα σχολεία για να ενημερώσουν τους γονείς για τα ζητήματα και για τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίες που σχεδίαζαν.
Στις 2 Φλεβάρη, εργαζόμενοι σε τέσσερις νότιες επαρχίες «γριπιαστήκαν» μαζικά και κατέβηκαν σε συλλαλητήριο έξω από το Καπιτώλιο στο Τσάρλεστον. Και τότε το κίνημα αυξήθηκε γρήγορα σε όλη την Πολιτεία.
Οι μαθητές στην κομητεία Boone αντέδρασαν και κατέστησαν σαφές ότι οι νομοθέτες δεν μπορούσαν να τους χρησιμοποιήσουν εναντίον των εκπαιδευτικών. Το έκαναν προσεγγίζοντας μαθητές από όλη την Πολιτεία και οργάνωσαν στο Τσάρλεστον μια πορεία σε αλληλεγγύη με την απεργία της 2 του Μάρτη με συμμετοχή από περισσότερους από 1.000 μαθητές.
Η επιρροή από τις μάχες στα ανθρακωρυχεία
Οι εργαζόμενοι στην πρώτη γραμμή επισήμαναν ότι οι μαθητές έμαθαν περισσότερα από την απεργία και από τις συζητήσεις τους και από τη διοργάνωση και την προετοιμασία για αυτήν από οτιδήποτε θα μπορούσαν να τους διδάξουν στην τάξη. Πολλοί μαθητές προσφέρθηκαν εθελοντικά για εργασίες συσκευασίας και διανομής τροφίμων μαζί με μέλη του σωματείου και με άλλους για να παρέχονται γεύματα σε όσους έχουν ανάγκη από το φαγητό που λαμβάνουν στο σχολείο.
Ο συνταξιούχος ανθρακωρύχος Fred Powers έδωσε ένα μάθημα ιστορίας στους σπουδαστές και τις οικογένειές τους στο ντεπό Bramwell Train που βρίσκεται στη γειτονική κομητεία Mercer. Τους είπε ποιες ήταν οι συνθήκες όταν άρχισε να δουλεύει κάτω από τη γη, χρησιμοποιώντας ένα μηχανικό καναρίνι σε ένα κλουβί για να τους δείξει το πώς προειδοποιούσαν τους ανθρακωρύχους για τα αυξανόμενα επίπεδα μεθανίου.
«Όσο το πουλί κελαηδούσε ο αέρας ήταν ασφαλής αλλά αν σταματούσε καλύτερα να έβγαινες έξω», είπε ο Powers. «Ένα καναρίνι κόστιζε όσο ένα μεροκάματο και οι εργάσιμες ημέρες ήταν συχνά από 12 έως 14 ώρες.» Στους ανθρακωρύχους άρεσε επίσης η παρέα των αρουραίων, είπε, επειδή και αυτοί προειδοποιούσαν τους ανθρακωρύχους, καθώς τρέπονταν σε φυγή όταν αισθάνονταν ότι το τούνελ γινόταν επικίνδυνο.
Η επιρροή της ιστορίας των μαχών των ανθρακωρύχων σημάδεψε την πάλη των εργαζόμενων στα σχολεία. Οι εργαζόμενοι φορούσαν κόκκινα μαντίλια προς τιμήν του ιστορικού πολέμου των ανθρακωρύχων κατά των τοπικών μπάτσων και των πληρωμένων τραμπούκων στη Μάχη του Μπλερ Μάουντεν το 1921. Οι καθηγητές και οι μαθητές συζήτησαν την αιματηρή μάχη εκεί, όπου χιλιάδες ένοπλοι ανθρακωρύχοι κατέλαβαν τα πολυβόλα και τα μισθωμένα αεροπλάνα που έριχναν δακρυγόνα και οβίδες. Λόγω που φορούσαν εκείνα τα φουλάρια, οι ανθρακωρύχοι απέκτησαν το όνομα «Στρατός του Κόκκινου Λαιμού». Αναρίθμητοι απεργοί και μαθητές εδώ προέρχονται από οικογένειες ανθρακωρύχων.
Ο Steve White, ένας ντόπιος και τρίτης γενιάς ανθρακωρύχος του Boone, 40 ετών, μας έκανε μια περιήγηση στην περιοχή του Bim, της ιδιαίτερης πατρίδας του.
«Εργάστηκα για 17 χρόνια κάτω από τη γη», είπε. «Αλλά πριν από μερικά χρόνια αποφάσισα να σταματήσω για λόγους υγείας. Ο πατέρας μου πέθανε από την ασθένεια του μαύρου πνεύμονα αρκετά χρόνια πριν και ο ίδιος έχω τα πρώτα συμπτώματα».
Η νότια περιοχή της Δυτικής Βιρτζίνια είναι ο τόπος όπου οι ανθρακωρύχοι έδωσαν αιματηρές μάχες για να ανακτήσουν το σωματείο τους στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και τη δεκαετία του 1970 - μια επανάσταση μέσα στο συνδικάτο Ενωμένων Εργαζόμενων στα Ορυχεία για να αγωνιστούν για το δικαίωμα των ανθρακωρύχων σε ασφαλείς συνθήκες εργασίας με το αυτεξούσιο να σταματούν την παραγωγή όταν χρειάζεται. Σε όλη την περιοχή δημιουργήθηκαν δωρεάν πολυιατρεία. Τα περιστατικά ασθένειας μαύρου πνεύμονα μειώθηκαν παραπάνω από 90%.
«Ο μαύρος πνεύμονας δεν εξαλείφτηκε ποτέ εντελώς και τώρα επανέκαμψε», είπε ο White. «Οι άνθρωποι υποστηρίζουν ένθερμα τους δασκάλους. Χρειαζόμαστε έναν αγώνα και χρειαζόμαστε μια νίκη». Η σύζυγος του White, η Kim είναι βοηθός καθηγητή.
Η Δυτική Βιρτζίνια χτυπήθηκε σκληρά από την ηθική, την πολιτική και την οικονομική κρίση του καπιταλισμού σήμερα. Στην κομητεία Boone, με πληθυσμό 25.000 κάτοικους, την τελευταία δεκαετία έχουν χαθεί πάνω από 5.000 θέσεις εργασίας εξόρυξης με επακόλουθες επιπτώσεις στην απασχόληση, τα σχολεία, τις κοινωνικές υπηρεσίες, την υγειονομική περίθαλψη και το λιανεμπόριο.
Καθώς η ισχύς του σωματείου έχει εξασθενήσει, η ασθένεια του μαύρου πνεύμονα επανεμφανίστηκε, κυρίως στις νότιες κομητείες και χτυπά νεότερους ανθρακωρύχους. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, τα φάρμακα για τον πόνο είναι ευρέως διαθέσιμα και η νότια Δυτική Βιρτζίνια έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά υπερβολικής δόσης από οπιοειδή στη χώρα.
Τα ανθρακωρυχεία ξανανοίγουν
Καθώς ο White μας καθοδηγεί κατά μήκος του Αυτοκινητόδρομου 85, μπορούμε να δούμε πολλά εγκαταλελειμμένα ορυχεία αλλά βλέπουμε επίσης ορισμένα που έχουν ξανανοίξει. «Αυτό που μόλις περάσαμε δεν το είχα αντιληφθεί καν, πρέπει να έχει ανοίξει τις τελευταίες ημέρες», είπε ο White.
«Πολλοί άνθρωποι ψήφισαν εδώ τον Ντόναλντ Τραμπ», συνέχισε. «Η Κλίντον είπε ότι είμαστε ‘ελεεινοί’, ενώ εκείνος μίλησε για τη σφαγή και για τον όμορφο άνθρακα και είπε ότι θα ξανάνοιγαν θέσεις εργασίας».
«Η απεργία προέρχεται από τον ίδιο τόπο», δήλωσε η Emily Comer, δασκάλα στην κομητεία Kanawha, σε πολιτική συνάντηση που έγινε στις 10 Μάρτη στη Νέα Υόρκη. «Προέρχεται από έναν τόπο οικονομικής απόγνωσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι ψήφισαν τον Τραμπ και είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι κατέβηκαν σε απεργία».
Και για τον ίδιο λόγο, οι εργαζόμενοι δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση. Ο κυβερνήτης Jim Justice ανακοίνωσε στις 27 Φεβρουαρίου ότι επρόκειτο να επιτύχει αύξηση 5% για τους απεργούς και τα στελέχη του σωματείου τους είπανε ότι πρέπει να επιστρέψουν στη δουλειά. Οι απεργοί χρησιμοποίησαν το σωματείο τους, συγκάλεσαν τοπικές συναντήσεις και στις 55 κομητείες, συζήτησαν επ’ αυτού και ψήφισαν για να κρατήσουν την απεργία. «Δεν εμπιστευόμαστε τον νομοθέτη», είπαν. Η απεργία τους παρέμεινε σταθερή και εννιά μέρες αργότερα κέρδισαν.
Μπείτε στο αυτοκίνητο, πάρετε το αεροπλάνο, στηρίξτε τους εργαζόμενους που αγωνίζονται! (Κύριο άρθρο της σύνταξης )
Δάσκαλοι και άλλοι εργαζόμενοι σε σχολεία έχουν μπει σήμερα σε σκληρές μάχες με πολιτειακές κυβερνήσεις στο Κεντάκι, το Μισισιπή, την Οκλαχόμα, την Αριζόνα και αλλού. Η Militant προτρέπει τους εργαζόμενους, τη νεολαία και το εργατικό κίνημα ολόκληρης της χώρας να πάρουν ένα αυτοκίνητο ή ένα αεροπλάνο και να πάνε να στηρίξουν αυτούς τους αγώνες! Να σταθούμε αλληλέγγυοι στους αγώνες αυτούς σε κάθε περίσταση! Αυτός είναι ο δρόμος προς το να οργανωθεί και να ενισχυθεί το εργατικό κίνημα, να πάψει η λογική του «διαίρει και βασίλευε» που τα αφεντικά και η κυβέρνησή τους προσπαθούν να μας επιβάλουν και να ανοίξει το πεδίο για εργατικές κατακτήσεις.
Οι εργαζόμενοι σε ολόκληρη τη χώρα έχουν το βλέμμα στραμμένο στη Δυτική Βιρτζίνια. Καθηγητές, οδηγοί λεωφορείων, μάγειροι και άλλοι εργαζόμενοι στα σχολεία διεξήγαγαν μια εννιαήμερη απεργία – την οποία η πολιτειακή κυβέρνηση την χαρακτήρισε παράνομη – και κέρδισαν. Δημιούργησαν ένα ευρύ κοινωνικό κίνημα των εργαζομένων και των συμμάχων μας. Είναι μια ανάσα φρέσκου αέρα.
Εμπνευσμένοι από τη νίκη και τον τρόπο με τον οποίο κερδήθηκε – με προσεκτική προετοιμασία, πειθαρχία, ενότητα, μέσω των συνδικάτων, καλώντας για υποστήριξη – δάσκαλοι και άλλοι εργαζόμενοι σε άλλα τμήματα εντείνουν τους αγώνες τους για καλύτερους μισθούς, υγειονομική περίθαλψη, συντάξεις και αξιοπρέπεια.
Πώς κέρδισαν οι εργαζόμενοι στη Δυτική Βιρτζίνια; Πάτησαν στα βήματα της παράδοσης της ταξικής πάλης που διεξήγαγαν οι συνδικαλισμένοι ανθρακωρύχοι, οργανώθηκαν για να κερδίσουν ευρεία υποστήριξη από γονείς, μαθητές, αγρότες και άλλους εργαζόμενους. Με πρωτοβουλία των δασκάλων διοργανώθηκε διανομή τροφίμων και καθημερινή φροντίδα για τους μαθητές. Βασίστηκαν στη δική τους δύναμη και όχι στις υποσχέσεις των καπιταλιστών πολιτικών.
Απ’ άκρη σ’ άκρη και παντού στον κόσμο, τα αφεντικά και οι κυβερνήσεις τους ρίχνουν στις πλάτες των εργαζομένων το κόστος της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Εφαρμόζουν το λοκ-άουτ, σπάνε τα συνδικάτα μας, βάζουν τα κόμματά τους σαν το Δημοκρατικό και το Ρεπουμπλικανικό να περάσουν νόμους που μας παραλύουν με διοικητικές και γραφειοκρατικές παρεμβάσεις. Πολύ συχνά, οι αξιωματούχοι των συνδικάτων μας λένε ότι δεν πρέπει να αγωνιστούμε, ότι δεν μπορούμε να κερδίσουμε και να βασιζόμαστε στους πολιτικούς. Τα μέλη των συνδικάτων μας λιγοστεύουν και γίνονται πιο αδύναμα. Σήμερα μόνο κάτι παραπάνω από το 6% των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα είναι οργανωμένοι σε συνδικάτο.
Μικρές πόλεις έχουν ερημωθεί από το κλείσιμο εργοστασίων. Ο εθισμός στα ναρκωτικά καταστρέφει τμήματα του πληθυσμού της εργατικής τάξης από τις αγροτικές περιοχές ως τις μεγάλες πόλεις. Επιδιώκοντας να μας χωρίσουν και να κρατήσουν τις αμοιβές μας χαμηλά, οι κυβερνώντες της Ουάσινγκτον συλλαμβάνουν και απελαύνουν εργαζόμενους που δεν έχουν τα «κατάλληλα» έγγραφα.
Εκατομμύρια εργαζόμενοι ψάχνουν απαντήσεις καθώς αντιμετωπίζουν την κοινωνική και ηθική κρίση του καπιταλισμού. Αρχίζουν να μαθαίνουν μέσα από τη δικής μας εμπειρία ότι υπάρχουν δύο αντίθετες τάξεις −οι κυρίαρχοι καπιταλιστές και οι εργαζόμενοι, που δεν έχουν παρά τα χέρια τους και την αριθμητική τους υπεροχή που μετράται σε εκατομμύρια.
Δείτε τα διδάγματα των περασμένων ταξικών μαχών. Σας συνιστούμε θερμά να διαβάσετε, να μελετήσετε και να χρησιμοποιείτε ως πρότυπο το παράδειγμα της επαναστατικά σκεπτόμενης συνδικαλιστικής οργάνωσης των Τήμστερς στις Μεσοδυτικές Πολιτείες στη δεκαετία του 1930 που καταγράφηκε στο τετράτομο έργο Τήμστερς από τον Φάρελ Ντομπς, έναν από τους κεντρικούς ηγέτες αυτών των μαχών και του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος. [ΣτΜ Ο τόμος Η εξέγερση των Τήμστερς έχει εκδοθεί στα ελληνικά από το Διεθνές Βήμα].
Χτίστε πάνω στα κεκτημένα στη Δυτική Βιρτζίνια! Οργανώστε όσους δεν είναι οργανωμένοι! Αλληλεγγύη με τους σχολικούς υπαλλήλους στην Οκλαχόμα, το Κεντάκι, το Μισισιπή και την Αριζόνα! Ένα πλήγμα σε έναν είναι πλήγμα σε όλους μας. Η νίκη του ενός είναι νίκη για όλους.
Ο Alberto Morejon, 25 χρονών καθηγητής ιστορίας γυμνασίου και προπονητής ομάδας μπέιζμπολ κολλεγίου στο Στιλγουότερ της Οκλαχόμα, λέει ότι εμπνεύστηκε από τους δασκάλους της Δυτικής Βιρτζίνια και αποφάσισε να μιμηθεί το παράδειγμά τους. Ξεκίνησε μια σελίδα στο Facebook για καθηγητές και άλλους εργαζόμενους στο δημόσιο – «Εκπαιδευτικοί της Οκλαχόμα Απεργήστε-Τώρα είναι η Ώρα» – για να συζητήσουν τι θα μπορούσαν να κάνουν. Από τις 12 Μάρτη, γύρω στις 65.000 εργαζόμενοι έχουν γίνει μέλη.
Το σωματείο Ένωση Εκπαιδευτικών της Οκλαχόμα πραγματοποίησε συνέντευξη Τύπου στις 8 Μάρτη, όπου μίλησε ο Morejon και ανακοίνωσε ότι εάν η κυβέρνηση δε συμφωνήσει με τα αιτήματά τους, θα ξεκινήσουν απεργία στις 2 Απρίλη και θα καλέσουν σε μαζική διαμαρτυρία στο Καπιτώλιο για εκείνη μέρα.
Μια ομάδα μελών του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος πήγε στη Δυτική Βιρτζίνια για να συμμετάσχει στα τεκταινόμενα εκεί σε αλληλεγγύη με τους εργαζόμενους στα σχολεία και να μάθει περισσότερα για το κοινωνικό κίνημα εκεί το οποίο αυξάνεται. Έλαβαν μέρος σε διαμαρτυρίες στην πρωτεύουσα, ταξίδεψαν στην Πολιτεία και πέρασαν μια μέρα σε τρεις νότιες κομητείες – το McDowell, το Γουαϊόμινγκ και το Boone.
Οι εργαζόμενοι στο νότο – την καρδιά της χώρας του άνθρακα της Δυτικής Βιρτζίνια – τέθηκαν επικεφαλής της προώθησης του κινήματος. Τον Νοέμβρη ξεκίνησαν να φτιάχνουν ένα κοινό σωματείο από τα μέλη των τριών συνδικάτων - την Ένωση Εκπαιδευτικών της Δυτικής Βιρτζίνια, την Αμερικάνικη Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών-Δυτικής Βιρτζίνια και την Ένωση Προσωπικού Σχολικών Υπηρεσιών της Δυτικής Βιρτζίνια. Κινητοποιήθηκαν για την οργάνωση δημόσιων συναντήσεων και πραγματοποίησαν «επί τόπου επισκέψεις», δηλαδή, συγκεντρώσεις έξω από τα σχολεία για να ενημερώσουν τους γονείς για τα ζητήματα και για τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίες που σχεδίαζαν.
Στις 2 Φλεβάρη, εργαζόμενοι σε τέσσερις νότιες επαρχίες «γριπιαστήκαν» μαζικά και κατέβηκαν σε συλλαλητήριο έξω από το Καπιτώλιο στο Τσάρλεστον. Και τότε το κίνημα αυξήθηκε γρήγορα σε όλη την Πολιτεία.
Οι μαθητές στην κομητεία Boone αντέδρασαν και κατέστησαν σαφές ότι οι νομοθέτες δεν μπορούσαν να τους χρησιμοποιήσουν εναντίον των εκπαιδευτικών. Το έκαναν προσεγγίζοντας μαθητές από όλη την Πολιτεία και οργάνωσαν στο Τσάρλεστον μια πορεία σε αλληλεγγύη με την απεργία της 2 του Μάρτη με συμμετοχή από περισσότερους από 1.000 μαθητές.
Η επιρροή από τις μάχες στα ανθρακωρυχεία
Οι εργαζόμενοι στην πρώτη γραμμή επισήμαναν ότι οι μαθητές έμαθαν περισσότερα από την απεργία και από τις συζητήσεις τους και από τη διοργάνωση και την προετοιμασία για αυτήν από οτιδήποτε θα μπορούσαν να τους διδάξουν στην τάξη. Πολλοί μαθητές προσφέρθηκαν εθελοντικά για εργασίες συσκευασίας και διανομής τροφίμων μαζί με μέλη του σωματείου και με άλλους για να παρέχονται γεύματα σε όσους έχουν ανάγκη από το φαγητό που λαμβάνουν στο σχολείο.
Ο συνταξιούχος ανθρακωρύχος Fred Powers έδωσε ένα μάθημα ιστορίας στους σπουδαστές και τις οικογένειές τους στο ντεπό Bramwell Train που βρίσκεται στη γειτονική κομητεία Mercer. Τους είπε ποιες ήταν οι συνθήκες όταν άρχισε να δουλεύει κάτω από τη γη, χρησιμοποιώντας ένα μηχανικό καναρίνι σε ένα κλουβί για να τους δείξει το πώς προειδοποιούσαν τους ανθρακωρύχους για τα αυξανόμενα επίπεδα μεθανίου.
«Όσο το πουλί κελαηδούσε ο αέρας ήταν ασφαλής αλλά αν σταματούσε καλύτερα να έβγαινες έξω», είπε ο Powers. «Ένα καναρίνι κόστιζε όσο ένα μεροκάματο και οι εργάσιμες ημέρες ήταν συχνά από 12 έως 14 ώρες.» Στους ανθρακωρύχους άρεσε επίσης η παρέα των αρουραίων, είπε, επειδή και αυτοί προειδοποιούσαν τους ανθρακωρύχους, καθώς τρέπονταν σε φυγή όταν αισθάνονταν ότι το τούνελ γινόταν επικίνδυνο.
Η επιρροή της ιστορίας των μαχών των ανθρακωρύχων σημάδεψε την πάλη των εργαζόμενων στα σχολεία. Οι εργαζόμενοι φορούσαν κόκκινα μαντίλια προς τιμήν του ιστορικού πολέμου των ανθρακωρύχων κατά των τοπικών μπάτσων και των πληρωμένων τραμπούκων στη Μάχη του Μπλερ Μάουντεν το 1921. Οι καθηγητές και οι μαθητές συζήτησαν την αιματηρή μάχη εκεί, όπου χιλιάδες ένοπλοι ανθρακωρύχοι κατέλαβαν τα πολυβόλα και τα μισθωμένα αεροπλάνα που έριχναν δακρυγόνα και οβίδες. Λόγω που φορούσαν εκείνα τα φουλάρια, οι ανθρακωρύχοι απέκτησαν το όνομα «Στρατός του Κόκκινου Λαιμού». Αναρίθμητοι απεργοί και μαθητές εδώ προέρχονται από οικογένειες ανθρακωρύχων.
Ο Steve White, ένας ντόπιος και τρίτης γενιάς ανθρακωρύχος του Boone, 40 ετών, μας έκανε μια περιήγηση στην περιοχή του Bim, της ιδιαίτερης πατρίδας του.
«Εργάστηκα για 17 χρόνια κάτω από τη γη», είπε. «Αλλά πριν από μερικά χρόνια αποφάσισα να σταματήσω για λόγους υγείας. Ο πατέρας μου πέθανε από την ασθένεια του μαύρου πνεύμονα αρκετά χρόνια πριν και ο ίδιος έχω τα πρώτα συμπτώματα».
Η νότια περιοχή της Δυτικής Βιρτζίνια είναι ο τόπος όπου οι ανθρακωρύχοι έδωσαν αιματηρές μάχες για να ανακτήσουν το σωματείο τους στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και τη δεκαετία του 1970 - μια επανάσταση μέσα στο συνδικάτο Ενωμένων Εργαζόμενων στα Ορυχεία για να αγωνιστούν για το δικαίωμα των ανθρακωρύχων σε ασφαλείς συνθήκες εργασίας με το αυτεξούσιο να σταματούν την παραγωγή όταν χρειάζεται. Σε όλη την περιοχή δημιουργήθηκαν δωρεάν πολυιατρεία. Τα περιστατικά ασθένειας μαύρου πνεύμονα μειώθηκαν παραπάνω από 90%.
«Ο μαύρος πνεύμονας δεν εξαλείφτηκε ποτέ εντελώς και τώρα επανέκαμψε», είπε ο White. «Οι άνθρωποι υποστηρίζουν ένθερμα τους δασκάλους. Χρειαζόμαστε έναν αγώνα και χρειαζόμαστε μια νίκη». Η σύζυγος του White, η Kim είναι βοηθός καθηγητή.
Η Δυτική Βιρτζίνια χτυπήθηκε σκληρά από την ηθική, την πολιτική και την οικονομική κρίση του καπιταλισμού σήμερα. Στην κομητεία Boone, με πληθυσμό 25.000 κάτοικους, την τελευταία δεκαετία έχουν χαθεί πάνω από 5.000 θέσεις εργασίας εξόρυξης με επακόλουθες επιπτώσεις στην απασχόληση, τα σχολεία, τις κοινωνικές υπηρεσίες, την υγειονομική περίθαλψη και το λιανεμπόριο.
Καθώς η ισχύς του σωματείου έχει εξασθενήσει, η ασθένεια του μαύρου πνεύμονα επανεμφανίστηκε, κυρίως στις νότιες κομητείες και χτυπά νεότερους ανθρακωρύχους. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, τα φάρμακα για τον πόνο είναι ευρέως διαθέσιμα και η νότια Δυτική Βιρτζίνια έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά υπερβολικής δόσης από οπιοειδή στη χώρα.
Τα ανθρακωρυχεία ξανανοίγουν
Καθώς ο White μας καθοδηγεί κατά μήκος του Αυτοκινητόδρομου 85, μπορούμε να δούμε πολλά εγκαταλελειμμένα ορυχεία αλλά βλέπουμε επίσης ορισμένα που έχουν ξανανοίξει. «Αυτό που μόλις περάσαμε δεν το είχα αντιληφθεί καν, πρέπει να έχει ανοίξει τις τελευταίες ημέρες», είπε ο White.
«Πολλοί άνθρωποι ψήφισαν εδώ τον Ντόναλντ Τραμπ», συνέχισε. «Η Κλίντον είπε ότι είμαστε ‘ελεεινοί’, ενώ εκείνος μίλησε για τη σφαγή και για τον όμορφο άνθρακα και είπε ότι θα ξανάνοιγαν θέσεις εργασίας».
«Η απεργία προέρχεται από τον ίδιο τόπο», δήλωσε η Emily Comer, δασκάλα στην κομητεία Kanawha, σε πολιτική συνάντηση που έγινε στις 10 Μάρτη στη Νέα Υόρκη. «Προέρχεται από έναν τόπο οικονομικής απόγνωσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι ψήφισαν τον Τραμπ και είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι κατέβηκαν σε απεργία».
Και για τον ίδιο λόγο, οι εργαζόμενοι δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση. Ο κυβερνήτης Jim Justice ανακοίνωσε στις 27 Φεβρουαρίου ότι επρόκειτο να επιτύχει αύξηση 5% για τους απεργούς και τα στελέχη του σωματείου τους είπανε ότι πρέπει να επιστρέψουν στη δουλειά. Οι απεργοί χρησιμοποίησαν το σωματείο τους, συγκάλεσαν τοπικές συναντήσεις και στις 55 κομητείες, συζήτησαν επ’ αυτού και ψήφισαν για να κρατήσουν την απεργία. «Δεν εμπιστευόμαστε τον νομοθέτη», είπαν. Η απεργία τους παρέμεινε σταθερή και εννιά μέρες αργότερα κέρδισαν.
Μπείτε στο αυτοκίνητο, πάρετε το αεροπλάνο, στηρίξτε τους εργαζόμενους που αγωνίζονται! (Κύριο άρθρο της σύνταξης )
Δάσκαλοι και άλλοι εργαζόμενοι σε σχολεία έχουν μπει σήμερα σε σκληρές μάχες με πολιτειακές κυβερνήσεις στο Κεντάκι, το Μισισιπή, την Οκλαχόμα, την Αριζόνα και αλλού. Η Militant προτρέπει τους εργαζόμενους, τη νεολαία και το εργατικό κίνημα ολόκληρης της χώρας να πάρουν ένα αυτοκίνητο ή ένα αεροπλάνο και να πάνε να στηρίξουν αυτούς τους αγώνες! Να σταθούμε αλληλέγγυοι στους αγώνες αυτούς σε κάθε περίσταση! Αυτός είναι ο δρόμος προς το να οργανωθεί και να ενισχυθεί το εργατικό κίνημα, να πάψει η λογική του «διαίρει και βασίλευε» που τα αφεντικά και η κυβέρνησή τους προσπαθούν να μας επιβάλουν και να ανοίξει το πεδίο για εργατικές κατακτήσεις.
Οι εργαζόμενοι σε ολόκληρη τη χώρα έχουν το βλέμμα στραμμένο στη Δυτική Βιρτζίνια. Καθηγητές, οδηγοί λεωφορείων, μάγειροι και άλλοι εργαζόμενοι στα σχολεία διεξήγαγαν μια εννιαήμερη απεργία – την οποία η πολιτειακή κυβέρνηση την χαρακτήρισε παράνομη – και κέρδισαν. Δημιούργησαν ένα ευρύ κοινωνικό κίνημα των εργαζομένων και των συμμάχων μας. Είναι μια ανάσα φρέσκου αέρα.
Εμπνευσμένοι από τη νίκη και τον τρόπο με τον οποίο κερδήθηκε – με προσεκτική προετοιμασία, πειθαρχία, ενότητα, μέσω των συνδικάτων, καλώντας για υποστήριξη – δάσκαλοι και άλλοι εργαζόμενοι σε άλλα τμήματα εντείνουν τους αγώνες τους για καλύτερους μισθούς, υγειονομική περίθαλψη, συντάξεις και αξιοπρέπεια.
Πώς κέρδισαν οι εργαζόμενοι στη Δυτική Βιρτζίνια; Πάτησαν στα βήματα της παράδοσης της ταξικής πάλης που διεξήγαγαν οι συνδικαλισμένοι ανθρακωρύχοι, οργανώθηκαν για να κερδίσουν ευρεία υποστήριξη από γονείς, μαθητές, αγρότες και άλλους εργαζόμενους. Με πρωτοβουλία των δασκάλων διοργανώθηκε διανομή τροφίμων και καθημερινή φροντίδα για τους μαθητές. Βασίστηκαν στη δική τους δύναμη και όχι στις υποσχέσεις των καπιταλιστών πολιτικών.
Απ’ άκρη σ’ άκρη και παντού στον κόσμο, τα αφεντικά και οι κυβερνήσεις τους ρίχνουν στις πλάτες των εργαζομένων το κόστος της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Εφαρμόζουν το λοκ-άουτ, σπάνε τα συνδικάτα μας, βάζουν τα κόμματά τους σαν το Δημοκρατικό και το Ρεπουμπλικανικό να περάσουν νόμους που μας παραλύουν με διοικητικές και γραφειοκρατικές παρεμβάσεις. Πολύ συχνά, οι αξιωματούχοι των συνδικάτων μας λένε ότι δεν πρέπει να αγωνιστούμε, ότι δεν μπορούμε να κερδίσουμε και να βασιζόμαστε στους πολιτικούς. Τα μέλη των συνδικάτων μας λιγοστεύουν και γίνονται πιο αδύναμα. Σήμερα μόνο κάτι παραπάνω από το 6% των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα είναι οργανωμένοι σε συνδικάτο.
Μικρές πόλεις έχουν ερημωθεί από το κλείσιμο εργοστασίων. Ο εθισμός στα ναρκωτικά καταστρέφει τμήματα του πληθυσμού της εργατικής τάξης από τις αγροτικές περιοχές ως τις μεγάλες πόλεις. Επιδιώκοντας να μας χωρίσουν και να κρατήσουν τις αμοιβές μας χαμηλά, οι κυβερνώντες της Ουάσινγκτον συλλαμβάνουν και απελαύνουν εργαζόμενους που δεν έχουν τα «κατάλληλα» έγγραφα.
Εκατομμύρια εργαζόμενοι ψάχνουν απαντήσεις καθώς αντιμετωπίζουν την κοινωνική και ηθική κρίση του καπιταλισμού. Αρχίζουν να μαθαίνουν μέσα από τη δικής μας εμπειρία ότι υπάρχουν δύο αντίθετες τάξεις −οι κυρίαρχοι καπιταλιστές και οι εργαζόμενοι, που δεν έχουν παρά τα χέρια τους και την αριθμητική τους υπεροχή που μετράται σε εκατομμύρια.
Δείτε τα διδάγματα των περασμένων ταξικών μαχών. Σας συνιστούμε θερμά να διαβάσετε, να μελετήσετε και να χρησιμοποιείτε ως πρότυπο το παράδειγμα της επαναστατικά σκεπτόμενης συνδικαλιστικής οργάνωσης των Τήμστερς στις Μεσοδυτικές Πολιτείες στη δεκαετία του 1930 που καταγράφηκε στο τετράτομο έργο Τήμστερς από τον Φάρελ Ντομπς, έναν από τους κεντρικούς ηγέτες αυτών των μαχών και του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος. [ΣτΜ Ο τόμος Η εξέγερση των Τήμστερς έχει εκδοθεί στα ελληνικά από το Διεθνές Βήμα].
Χτίστε πάνω στα κεκτημένα στη Δυτική Βιρτζίνια! Οργανώστε όσους δεν είναι οργανωμένοι! Αλληλεγγύη με τους σχολικούς υπαλλήλους στην Οκλαχόμα, το Κεντάκι, το Μισισιπή και την Αριζόνα! Ένα πλήγμα σε έναν είναι πλήγμα σε όλους μας. Η νίκη του ενός είναι νίκη για όλους.
RSS Feed