Σοσιαλιστική εβδομαδιαία εφημερίδα που εκδίδεται στη Νέα Υόρκη στην υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζόμενων
Vol. 81/No. 38
Να στηρίξουμε τον αγώνα για ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν!
Vol. 81/No. 38
Να στηρίξουμε τον αγώνα για ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν!
Διαδήλωση στις 29 Σεπτέμβρη στο αεροδρόμιο Sulaimani στην κουρδική περιοχή κατά της προσπάθειας της κυβέρνησης του Ιράκ να απαγορεύσει τις διεθνείς πτύσεις ώστε να τιμωρήσει τους Κούρδους για το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία στις 25 Σεπτέμβρη.
Ο αγώνας των Κούρδων για ανεξαρτησία εμπνέει τους εργαζόμενους διεθνώς. Παρά την αντίθεση της Ουάσιγκτον, της Μόσχας και σχεδόν κάθε καπιταλιστικού καθεστώτος της περιοχής, εκατομμύρια άνθρωποι στα κουρδικά εδάφη του Ιράκ ψήφισαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία στις 25 Σεπτέμβρη υπέρ ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν.
Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι χιλιάδες Κούρδοι στο Ιράν, τη Συρία και την Τουρκία βγήκαν στους δρόμους για να γιορτάσουν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Και δεν είναι επίσης έκπληξη ότι τα καπιταλιστικά καθεστώτα αυτών των χωρών, όπου ζει η μεγάλη πλειονότητα του κουρδικού λαού, αντέδρασαν τόσο άμεσα και τόσο εχθρικά στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι χιλιάδες Κούρδοι στο Ιράν, τη Συρία και την Τουρκία βγήκαν στους δρόμους για να γιορτάσουν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Και δεν είναι επίσης έκπληξη ότι τα καπιταλιστικά καθεστώτα αυτών των χωρών, όπου ζει η μεγάλη πλειονότητα του κουρδικού λαού, αντέδρασαν τόσο άμεσα και τόσο εχθρικά στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Η Βαγδάτη ήταν ιδιαίτερα δυσαρεστημένη που το δημοψήφισμα περιλάμβανε την πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή του Κιρκούκ. Ιστορικά το Κιρκούκ ήταν κουρδικό. Σήμερα είναι μια πολυεθνική πόλη με Κούρδους, ανθρώπους τουρκικής καταγωγής και Άραβες, το αποτέλεσμα μιας συνειδητής εκστρατείας «αραβοποίησης» που διεξήγαγε εκεί ο πρώην Ιρακινός δικτάτορας Σαντάμ Χουσεΐν. Ο Κούρδος ηγέτης της κουρδικής περιφερειακής κυβέρνησης, Μασούντ Μπαρζανί, έχει υποσχεθεί ότι όλες οι μειονότητες θα έχουν ίση μεταχείριση σε ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Αυτό θα είναι εντελώς αντίθετο από τον τρόπο που αντιμετώπισε η Βαγδάτη τους Κούρδους και τις άλλες μειονότητες, καθώς επίσης από τη μεταχείριση των καπιταλιστικών καθεστώτων της υπόλοιπης περιοχής.
Οι Κούρδοι, −πάνω από τριάντα εκατομμύρια, η μεγαλύτερη εθνότητα στον κόσμο που δεν έχει τη δική της χώρα− δεν έχουν σταματήσει να αγωνίζονται για τα εθνικά τους δικαιώματα παρά τα τεράστια εμπόδια που έχουν αντιμετωπίσει. Στο Ιράκ, την Τουρκία, το Ιράν και τη Συρία, έχουν υποστεί αιματηρές επιθέσεις από τα κυρίαρχα καθεστώτα, τα οποία συχνά τους έχουν αρνηθεί το δικαίωμα να μιλούν τη γλώσσα τους, να κατέχουν γη ή έως και να τους μεταχειρίζονται ως πολίτες.
Λόγω του ότι ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ έχει αποδυναμωθεί και λόγω των συνεχιζόμενων πολέμων που έχουν καταστρέψει τη Μέση Ανατολή, οι Κούρδοι βρήκαν τα περιθώρια να σημειώσουν μια σημαντική πρόοδο, κατακτώντας το δικαίωμα να μιλούν την κουρδική γλώσσα στην Τουρκία και διαμορφώνοντας τις αυτόνομες περιοχές στη Συρία και στο Ιράκ.
Ο αγώνας των Κούρδων μας δείχνει ότι είναι εφικτό να αντιμετωπίσεις μια καταπίεση που βαστά αιώνες και να καταφέρεις να νικήσεις. Αυτό είναι που φοβούνται πάνω απ’ όλα οι κυρίαρχοι στο Ιράκ, οι άλλοι κυρίαρχοι καπιταλιστές στη Μέση Ανατολή και η Ουάσιγκτον –ότι ο αγώνας των Κούρδων θα εμπνεύσει τους εργάτες και τους αγρότες να σηκώσουν το ανάστημά τους και να παλέψουν για τα δικά τους συμφέροντα.
Και η επιρροή του αγώνα αυτού ξεπερνά τα όρια της Μέσης Ανατολής. Ενθαρρύνει τους εργάτες και τους αγρότες στο Πουέρτο Ρίκο που παλεύουν να μπει τέλος στην αποικιακή κυριαρχία των ΗΠΑ, και εμπνέει τους εργαζόμενους στην Καταλονία, οι οποίοι στέκουν απέναντι στις προσπάθειες του ισπανικού κράτους να εμποδίσει το δικαίωμά τους στην εθνική αυτοδιάθεση.
Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου θα πρέπει να ταχθούμε ενάντια στις απειλές και στις εχθρικές κινήσεις των κυβερνήσεων του Ιράκ, του Ιράν, της Τουρκίας, και της Συρίας. Να σταθούμε στο πλευρό του κουρδικού λαού και του αγώνα τους για μια ανεξάρτητη πατρίδα. Να θέσουμε τα ζητήματα αυτά στα σωματεία μας, να τα συζητήσουμε με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσές μας και με άλλους ανθρώπους. Και να είμαστε προετοιμασμένοι να βγούμε στους δρόμους σε ένδειξη αλληλεγγύης σε περίπτωση που οι Κούρδοι δεχθούν επίθεση.
Οι Κούρδοι, −πάνω από τριάντα εκατομμύρια, η μεγαλύτερη εθνότητα στον κόσμο που δεν έχει τη δική της χώρα− δεν έχουν σταματήσει να αγωνίζονται για τα εθνικά τους δικαιώματα παρά τα τεράστια εμπόδια που έχουν αντιμετωπίσει. Στο Ιράκ, την Τουρκία, το Ιράν και τη Συρία, έχουν υποστεί αιματηρές επιθέσεις από τα κυρίαρχα καθεστώτα, τα οποία συχνά τους έχουν αρνηθεί το δικαίωμα να μιλούν τη γλώσσα τους, να κατέχουν γη ή έως και να τους μεταχειρίζονται ως πολίτες.
Λόγω του ότι ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ έχει αποδυναμωθεί και λόγω των συνεχιζόμενων πολέμων που έχουν καταστρέψει τη Μέση Ανατολή, οι Κούρδοι βρήκαν τα περιθώρια να σημειώσουν μια σημαντική πρόοδο, κατακτώντας το δικαίωμα να μιλούν την κουρδική γλώσσα στην Τουρκία και διαμορφώνοντας τις αυτόνομες περιοχές στη Συρία και στο Ιράκ.
Ο αγώνας των Κούρδων μας δείχνει ότι είναι εφικτό να αντιμετωπίσεις μια καταπίεση που βαστά αιώνες και να καταφέρεις να νικήσεις. Αυτό είναι που φοβούνται πάνω απ’ όλα οι κυρίαρχοι στο Ιράκ, οι άλλοι κυρίαρχοι καπιταλιστές στη Μέση Ανατολή και η Ουάσιγκτον –ότι ο αγώνας των Κούρδων θα εμπνεύσει τους εργάτες και τους αγρότες να σηκώσουν το ανάστημά τους και να παλέψουν για τα δικά τους συμφέροντα.
Και η επιρροή του αγώνα αυτού ξεπερνά τα όρια της Μέσης Ανατολής. Ενθαρρύνει τους εργάτες και τους αγρότες στο Πουέρτο Ρίκο που παλεύουν να μπει τέλος στην αποικιακή κυριαρχία των ΗΠΑ, και εμπνέει τους εργαζόμενους στην Καταλονία, οι οποίοι στέκουν απέναντι στις προσπάθειες του ισπανικού κράτους να εμποδίσει το δικαίωμά τους στην εθνική αυτοδιάθεση.
Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου θα πρέπει να ταχθούμε ενάντια στις απειλές και στις εχθρικές κινήσεις των κυβερνήσεων του Ιράκ, του Ιράν, της Τουρκίας, και της Συρίας. Να σταθούμε στο πλευρό του κουρδικού λαού και του αγώνα τους για μια ανεξάρτητη πατρίδα. Να θέσουμε τα ζητήματα αυτά στα σωματεία μας, να τα συζητήσουμε με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσές μας και με άλλους ανθρώπους. Και να είμαστε προετοιμασμένοι να βγούμε στους δρόμους σε ένδειξη αλληλεγγύης σε περίπτωση που οι Κούρδοι δεχθούν επίθεση.
RSS Feed