--της Μάγκι Τρόου
Μεγάλα τμήματα της τάξης των εργοδοτών, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που ελέγχουν, οι εταιρείες δημοσκοπήσεων και οι διάφοροι αναλυτές έχουν μείνει άναυδοι με τη νίκη του Τραμπ. Όλοι τους, με μεγάλη βεβαιότητα, προέβλεπαν ότι η Χίλαρι Κλίντον του Δημοκρατικού Κόμματος θα κέρδιζε τις προεδρικές εκλογές στις 8 Νοέμβρη, και εκφράζανε την περιφρόνησή τους προς τους εργαζόμενους που πήγαιναν να ακούσουν τον αντίπαλό της Ντόναλντ Τραμπ του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Για εκατομμύρια εργαζόμενους, όμως, τα αποτελέσματα δεν ήταν καμία έκπληξη, εργαζόμενους που η Κλίντον χαρακτήριζε «ελεεινούς». «Οι ‘ελεεινοί’ ξεσηκώθηκαν για να αλλάξουν την Αμερική», δηλώνει η Wall Street Journal σε πρωτοσέλιδο άρθρο της ώρες μόλις μετά τις εκλογές.
Μεγάλα τμήματα της τάξης των εργοδοτών, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που ελέγχουν, οι εταιρείες δημοσκοπήσεων και οι διάφοροι αναλυτές έχουν μείνει άναυδοι με τη νίκη του Τραμπ. Όλοι τους, με μεγάλη βεβαιότητα, προέβλεπαν ότι η Χίλαρι Κλίντον του Δημοκρατικού Κόμματος θα κέρδιζε τις προεδρικές εκλογές στις 8 Νοέμβρη, και εκφράζανε την περιφρόνησή τους προς τους εργαζόμενους που πήγαιναν να ακούσουν τον αντίπαλό της Ντόναλντ Τραμπ του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Για εκατομμύρια εργαζόμενους, όμως, τα αποτελέσματα δεν ήταν καμία έκπληξη, εργαζόμενους που η Κλίντον χαρακτήριζε «ελεεινούς». «Οι ‘ελεεινοί’ ξεσηκώθηκαν για να αλλάξουν την Αμερική», δηλώνει η Wall Street Journal σε πρωτοσέλιδο άρθρο της ώρες μόλις μετά τις εκλογές.
Εκατομμύρια εργαζόμενοι εκφράζουν την απογοήτευση και το θυμό τους για τις συνέπειες που η μακρόσυρτη μεγάλη οικονομική κάμψη έχει στη ζωή τους και για το γεγονός ότι και τα δυο κόμματα στην Ουάσιγκτον αρνούνται να κάνουν κάτι για αυτό. Δεν δέχονται τις διαβεβαιώσεις του προέδρου Μπάρακ Ομπάμα, τις οποίες επαναλαμβάνει η Κλίντον, ότι «η οικονομία της Αμερικής δεν είναι μόνο σε καλύτερη κατάσταση απ’ ότι ήταν πριν από οκτώ χρόνια, αλλά είναι η ισχυρότερη, η πιο βιώσιμη οικονομία στον κόσμο».
Οι περισσότεροι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν μια διαφορετική πραγματικότητα: μεγάλη και μακροχρόνια ανεργία, εντατικοποίηση της εργασίας και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας, μια επιδημία εξάρτησης από οπιούχες ουσίες και άλλες κοινωνικές συμφορές που προέρχονται από την ηθική και πολιτική κρίση του καπιταλισμού.
«Η εκλογή του Τραμπ, μακριά από το να αντιπροσωπεύει μια σαρωτική νίκη της δεξιάς, δείχνει τον αντίκτυπο της μακρόχρονης καπιταλιστικής κρίσης στους εργαζόμενους», είπε στις 9 Νοέμβρη στην Militant η Άλισον Κέννεντι, υποψήφια του Socialist Workers Party-SWP [Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος] στις προεδρικές εκλογές. «Υπάρχει μια δίψα μεταξύ των εργατών για μια προοπτική που να οδηγεί προς μια διέξοδο. Πριν και μετά τις εκλογές, το SWP έχει στο επίκεντρο της δραστηριότητάς του τη συζήτηση με τους εργαζόμενους πηγαίνοντας από πόρτα σε πόρτα στις εργατικές συνοικίες» είπε. «Πολλοί ανταποκρίνονται στο κάλεσμά μας για την ενότητα των εργαζομένων για την οργάνωση συνδικάτων, την αντίσταση στους πολέμους της Ουάσιγκτον, την στήριξη του δικαιώματος των γυναικών να επιλέγουν την έκτρωση, την υπεράσπιση των μεταναστών από τις επιθέσεις και κατά των επιθέσεων στους μουσουλμάνους και στα τζαμιά. Είναι ανοιχτοί στο τι λέμε για την ανατροπή της δικτατορίας του κεφαλαίου και την εγκαθίδρυση μιας κυβέρνησης εργατών και αγροτών».
Η ψήφος δεν δείχνει μια στροφή των εργαζομένων προς τη δεξιά
Ο Τραμπ κέρδισε τις εκλογές παρά τη δημαγωγική επίθεσή του κατά των μεταναστών, των μουσουλμάνων, των γυναικών και άλλων ανθρώπων, και όχι λόγω αυτής της επίθεσης. Εκμεταλλεύτηκε τη δυσαρέσκεια της εργατικής τάξης, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως υποψήφιο «εκτός του κατεστημένου». Κέρδισε το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος αντιμετωπίζοντας 16 άλλους υποψήφιους, προσελκύοντας στις συγκεντρώσεις του πλήθη εργατών στις βιομηχανικές πόλεις που έχουν σκληρά κτυπηθεί από την κρίση, μιλώντας για την εργατική τάξη και την παρατεταμένη κρίση που αντιμετωπίζει.
«Εάν είχαμε όπως λένε 5% ανεργία, πιστεύετε πραγματικά ότι θα είχαμε τέτοιου είδους συγκεντρώσεις;» ρωτούσε ο Τραμπ.
Σε έναν ορισμένο βαθμό, κέρδισε τις εκλογές λόγω του ότι εκατομμύρια εργαζόμενοι στις μεσοδυτικές Πολιτείες και αλλού, οι οποίοι είναι καυκάσιοι και οι οποίοι είχαν ψηφίσει στις προηγούμενες εκλογές τον Ομπάμα, ο οποίος τους υποσχέθηκε «αλλαγή» που απλά δεν την είδαν ποτέ, είδαν τον Τραμπ ως το λιγότερο κακό.
Στην πρώτη ομιλία του μετά τη νίκη, ο Τραμπ δημαγωγικά υποσχέθηκε ότι θα «φτιαχτούν οι πόλεις μας και οι δρόμοι, οι γέφυρες, τα τούνελ, τα αεροδρόμια, τα σχολεία, τα νοσοκομεία. Θα ανοικοδομήσουμε τις υποδομές μας» και «θα βάλουμε να δουλέψουν εκατομμύρια άνθρωποι καθώς τις ανοικοδομούμε».
Είναι πιθανό ότι η άρχουσα τάξη των εργοδοτών θα λάβει μέτρα προσπαθώντας να καταφέρει κάποια οικονομική σταθερότητα, αλλά αυτά δεν θα έχουν διάρκεια και δεν θα αγγίξουν τα αίτια της κρίσης.
Η μεριά της Κλίντον και τα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης των μεγαλοεπιχειρηματιών, που δεν αντιλαμβάνονται το τι αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, λένε ότι το ενδιαφέρον για τον Τραμπ είναι μια αντίδραση των ρατσιστών και των δεξιών. Αλλά η εκλογή του Τραμπ δεν δείχνει μια στροφή της εργατικής τάξης προς τη δεξιά. Πάνω από όλα, αντανακλάει την αναζήτηση των εργαζομένων για αλλαγή των συνθηκών της μακρόχρονης μεγάλης οικονομικής κάμψης και τους πολέμους, μέσα από την στρεβλή οπτική των αστικών εκλογών.
Ο Τραμπ απευθύνθηκε στους Αφρικανοαμερικανούς λέγοντας «Θα είμαι ο μεγαλύτερος πρωταθλητής σας». Κέρδισε 8% της ψήφου των Αφρικανοαμερικανών, ένα ποσοστό σχετικά υψηλότερο από το 6% που έλαβε ο Ρεπουμπλικανός Μιτ Ρόμνι πριν τέσσερα χρόνια. Η Κλίντον κέρδισε το 88%, σημειώνοντας μια πτώση από τα 93% που είχε ο Ομπάμα το 2012.
Οι υποστηρικτές της Κλίντον έλπιζαν ότι θα υπήρχε μεγάλη συμμετοχή των Μαύρων που φοβόντουσαν μια νίκη του Τραμπ. Αλλά πολλοί θυμούνται τους νόμους που στήριξε η διακυβέρνηση του Μπιλ Κλίντον με την εφαρμογή των οποίων έχουν αυξηθεί τα ποσοστά των φυλακίσεων και θυμούνται το κόψιμο των προγραμμάτων κοινωνικής πρόνοιας για τους φτωχούς», μέτρα τα οποία επηρέασαν δυσανάλογα τους εργαζόμενους που είναι Μαύροι.
Οι εργαζόμενοι δεν εμπιστεύονται και τους δυο υποψηφίους
Η μεγάλη πλειονότητα των εργατών δεν εμπιστεύονταν και τους δυο υποψήφιους. Τα exit polls δείχνουν ότι 71% των ψηφισάντων πιστεύουν ότι όσοι δουλεύουν στις ΗΠΑ χωρίς νόμιμα χαρτιά θα πρέπει να νομιμοποιηθούν, 68% εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για τη συμπεριφορά του Τραμπ προς τις γυναίκες, και 73% το θυμό τους απέναντι στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση στο σύνολό της.
Σε πολλούς δεν άρεσε η στήριξη της Κλίντον στη χρησιμοποίηση των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στο εξωτερικό —από τη Λιβύη έως το κάλεσμά της προς το Πεντάγωνο να επιβάλει απαγόρευση της εναέριας κυκλοφορίας στη Συρία, κάτι που θα έφερνε τις ΗΠΑ σε συγκρουσιακή τροχιά με τη Μόσχα.
Και στα δυο κόμματα των καπιταλιστών υπήρξαν ρήγματα, παραμένουν διχασμένα και βρίσκονται σε κρίση. Πολλοί Ρεπουμπλικανοί αξιωματούχοι και υποψήφιοι αρνήθηκαν να στηρίξουν ή να ψηφίσουν τον Τραμπ. Από την άλλη, η πτέρυγα «Occupy Wall Street” του Δημοκρατικού Κόμματος, με επικεφαλή τη βουλευτίνα της Μασαχουσέτης Ελίζαμπεθ Ουόρεν και τον πρώην υποψήφιο και βουλευτή της Βερμόντ Μπέρνι Σάντερς, θα ενθαρρυνθούν από τα αποτελέσματα των εκλογών. Ενώ έκανε καμπάνια για την εκλογή της Κλίντον στις 5 Νοέμβρη στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας της Αϊόβα, ο Σάντερς δεν είχε τίποτα να πει όταν εξανάγκασαν τον Καλέμπ Βάνφοσον, πρόεδρο του συλλόγου «Φοιτητές για τον Μπέρνι», να κατέβει από την εξέδρα όταν είπε ότι δεν υπήρχε λόγος να ψηφιστεί η Κλίντον.
Όπως έχει γίνει τέσσερεις φορές στην ιστορία των ΗΠΑ, από ότι φαίνεται η Κλίντον κέρδισε στην πραγματικότητα την πλειοψηφία των ψήφων. Αλλά με το εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ ο Τραμπ έχει κερδίσει σε αρκετές Πολιτείες ώστε μια ένσταση της Κλίντον σε οποιαδήποτε από αυτές δεν θα είχε κάποια σημασία. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, με όλους τους διχασμούς του, θα ελέγχει την προεδρία και τις δυο πτέρυγες του Κογκρέσου της τάξης των εργοδοτών στις 20 Γενάρη 2017, ημέρα της ορκωμοσίας.
Οικοδομείστε το SWP, το κόμμα που χρειάζονται οι εργαζόμενοι
Η Άλισον Κέννεντι, μέλος της Εθνικής Επιτροπής του Socialist Workers Party-SWP [Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος] και υποψήφια στις προεδρικές εκλογές του κόμματος, έκανε την ακόλουθη δήλωση στις 9 Νοέμβρη.
Η εκλογική καμπάνια του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος ήταν μια νίκη για το κόμμα. Χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα σήμερα γνωρίζουν για το κόμμα και το πρόγραμμά του. Μέλη και υποστηρικτές του κόμματος, πηγαίνοντας από πόρτα σε πόρτα στις εργατικές συνοικίες σε πόλεις και χωριά, από ανθρακωρύχους στην Γουέστ Βιρτζίνια μέχρι σε εργάτες γης στην Καλιφόρνια, κέρδισαν ένα πρωτοφανή ακροατήριο. Συζήτησαν μαζί τους μια εργατική προοπτική αντιμέτωποι με μια ιστορική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος την οποία ζούμε. Κι αυτό θα συνεχιστεί σήμερα, αύριο, και το επόμενο διάστημα.
Ο Ντόναλντ Τραμπ και οι άλλοι Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανοί που εκλέχτηκαν εχθές, διαμορφώνουν μια επιτροπή που έχει την εμπιστοσύνη της άρχουσας τάξης των εργοδοτών ότι θα διαχειριστεί τις πολιτικές υποθέσεις του καπιταλισμού των ΗΠΑ. Σήμερα αυτό σημαίνει επιθέσεις στους μισθούς των εργαζόμενων, στις εργασιακές συνθήκες και στα πολιτικά δικαιώματα, και τη χρησιμοποίηση των στρατιωτικών δυνάμεων της Ουάσιγκτον για την υπεράσπιση των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, σε βάρος της ζωής των εργατών εδώ και ανά τον κόσμο.
Το SWP εξηγεί πάνω απ’ όλα τους λόγους που οι κυρίαρχοι καπιταλιστές —περιλαμβάνοντας όλους τους πολιτικούς του Δημοκρατικού και Ρεπουμπλικανικού Κόμματος που υπηρετούν τα συμφέροντά τους— όλο και περισσότερο φοβούνται τους εργαζόμενους. Δεν έχουν κανέναν άλλο τρόπο για να βγουν από την κρίση του συστήματός τους εκτός από το να εντείνουν τις επιθέσεις σε εμάς. Φοβούνται ότι η επίθεσή τους ενάντια στην τάξη μας θα μας οδηγήσει στην αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση που αποκτούμε μέσα στον αγώνα και την ανάπτυξη της ανθρώπινης αλληλεγγύης, θα μας οδηγήσει στην πολιτική κατεύθυνση προς την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας.
Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα συζητάει για το πώς πρέπει να ενωθούμε ως τάξη εμείς οι εργαζόμενοι στην υπεράσπιση των δικών μας συμφερόντων και δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα να προσβλέπουμε για λύση από τα αφεντικά και τα κόμματά τους. Τι διαφορά με τους αστούς υποψηφίους! Η Χίλαρι Κλίντον χαρακτήρισε με απέχθεια τους εργαζόμενους που αρνιόντουσαν να την ψηφίσουν «ελεεινούς». Ο Ντόναλντ Τραμπ δημαγωγικά προσπαθεί να μας στρέψει προς το να αλληλοσπαραζόμαστε, βάζοντας στο στόχαστρό του τους Μεξικανούς, τους μουσουλμάνους και τις γυναίκες.
Δείχνουμε το τι είναι ικανή να κάνει η τάξη μας. Αυτό περιλαμβάνει και το παράδειγμα που μας δίνουν οι εργάτες και οι αγρότες της Κούβας. Έχουν δείξει στην πράξη ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε τις διχόνοιες που οι κυρίαρχοι καλλιεργούν μεταξύ μας, ότι μπορούμε να κάνουμε μια σοσιαλιστική επανάσταση και να σχηματίσουμε μια κυβέρνηση που να δρα προς το δικό μας συμφέρον και να δίνει το χέρι της αλληλεγγύης στους συναδέλφους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο. Γι’ αυτό το λόγο η Ουάσιγκτον δεν έχει σταματήσει να ψάχνει να βρει τρόπο να ανατρέψει την κουβανική επανάσταση και το SWP ποτέ δεν έχει σταματήσει να την υπερασπίζεται και να απαιτεί να σταματήσει το εμπάργκο των ΗΠΑ.
Τα αποτελέσματα των χθεσινών εκλογών δεν αλλάζουν τίποτα όσο αφορά την εργατική τάξη και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα θα συνεχίσει να οικοδομεί το κόμμα που χρειάζονται οι εργαζόμενοι. Σας καλούμε να συμμετάσχετε σε αυτόν τον αγώνα.
Οι περισσότεροι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν μια διαφορετική πραγματικότητα: μεγάλη και μακροχρόνια ανεργία, εντατικοποίηση της εργασίας και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας, μια επιδημία εξάρτησης από οπιούχες ουσίες και άλλες κοινωνικές συμφορές που προέρχονται από την ηθική και πολιτική κρίση του καπιταλισμού.
«Η εκλογή του Τραμπ, μακριά από το να αντιπροσωπεύει μια σαρωτική νίκη της δεξιάς, δείχνει τον αντίκτυπο της μακρόχρονης καπιταλιστικής κρίσης στους εργαζόμενους», είπε στις 9 Νοέμβρη στην Militant η Άλισον Κέννεντι, υποψήφια του Socialist Workers Party-SWP [Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος] στις προεδρικές εκλογές. «Υπάρχει μια δίψα μεταξύ των εργατών για μια προοπτική που να οδηγεί προς μια διέξοδο. Πριν και μετά τις εκλογές, το SWP έχει στο επίκεντρο της δραστηριότητάς του τη συζήτηση με τους εργαζόμενους πηγαίνοντας από πόρτα σε πόρτα στις εργατικές συνοικίες» είπε. «Πολλοί ανταποκρίνονται στο κάλεσμά μας για την ενότητα των εργαζομένων για την οργάνωση συνδικάτων, την αντίσταση στους πολέμους της Ουάσιγκτον, την στήριξη του δικαιώματος των γυναικών να επιλέγουν την έκτρωση, την υπεράσπιση των μεταναστών από τις επιθέσεις και κατά των επιθέσεων στους μουσουλμάνους και στα τζαμιά. Είναι ανοιχτοί στο τι λέμε για την ανατροπή της δικτατορίας του κεφαλαίου και την εγκαθίδρυση μιας κυβέρνησης εργατών και αγροτών».
Η ψήφος δεν δείχνει μια στροφή των εργαζομένων προς τη δεξιά
Ο Τραμπ κέρδισε τις εκλογές παρά τη δημαγωγική επίθεσή του κατά των μεταναστών, των μουσουλμάνων, των γυναικών και άλλων ανθρώπων, και όχι λόγω αυτής της επίθεσης. Εκμεταλλεύτηκε τη δυσαρέσκεια της εργατικής τάξης, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως υποψήφιο «εκτός του κατεστημένου». Κέρδισε το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος αντιμετωπίζοντας 16 άλλους υποψήφιους, προσελκύοντας στις συγκεντρώσεις του πλήθη εργατών στις βιομηχανικές πόλεις που έχουν σκληρά κτυπηθεί από την κρίση, μιλώντας για την εργατική τάξη και την παρατεταμένη κρίση που αντιμετωπίζει.
«Εάν είχαμε όπως λένε 5% ανεργία, πιστεύετε πραγματικά ότι θα είχαμε τέτοιου είδους συγκεντρώσεις;» ρωτούσε ο Τραμπ.
Σε έναν ορισμένο βαθμό, κέρδισε τις εκλογές λόγω του ότι εκατομμύρια εργαζόμενοι στις μεσοδυτικές Πολιτείες και αλλού, οι οποίοι είναι καυκάσιοι και οι οποίοι είχαν ψηφίσει στις προηγούμενες εκλογές τον Ομπάμα, ο οποίος τους υποσχέθηκε «αλλαγή» που απλά δεν την είδαν ποτέ, είδαν τον Τραμπ ως το λιγότερο κακό.
Στην πρώτη ομιλία του μετά τη νίκη, ο Τραμπ δημαγωγικά υποσχέθηκε ότι θα «φτιαχτούν οι πόλεις μας και οι δρόμοι, οι γέφυρες, τα τούνελ, τα αεροδρόμια, τα σχολεία, τα νοσοκομεία. Θα ανοικοδομήσουμε τις υποδομές μας» και «θα βάλουμε να δουλέψουν εκατομμύρια άνθρωποι καθώς τις ανοικοδομούμε».
Είναι πιθανό ότι η άρχουσα τάξη των εργοδοτών θα λάβει μέτρα προσπαθώντας να καταφέρει κάποια οικονομική σταθερότητα, αλλά αυτά δεν θα έχουν διάρκεια και δεν θα αγγίξουν τα αίτια της κρίσης.
Η μεριά της Κλίντον και τα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης των μεγαλοεπιχειρηματιών, που δεν αντιλαμβάνονται το τι αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, λένε ότι το ενδιαφέρον για τον Τραμπ είναι μια αντίδραση των ρατσιστών και των δεξιών. Αλλά η εκλογή του Τραμπ δεν δείχνει μια στροφή της εργατικής τάξης προς τη δεξιά. Πάνω από όλα, αντανακλάει την αναζήτηση των εργαζομένων για αλλαγή των συνθηκών της μακρόχρονης μεγάλης οικονομικής κάμψης και τους πολέμους, μέσα από την στρεβλή οπτική των αστικών εκλογών.
Ο Τραμπ απευθύνθηκε στους Αφρικανοαμερικανούς λέγοντας «Θα είμαι ο μεγαλύτερος πρωταθλητής σας». Κέρδισε 8% της ψήφου των Αφρικανοαμερικανών, ένα ποσοστό σχετικά υψηλότερο από το 6% που έλαβε ο Ρεπουμπλικανός Μιτ Ρόμνι πριν τέσσερα χρόνια. Η Κλίντον κέρδισε το 88%, σημειώνοντας μια πτώση από τα 93% που είχε ο Ομπάμα το 2012.
Οι υποστηρικτές της Κλίντον έλπιζαν ότι θα υπήρχε μεγάλη συμμετοχή των Μαύρων που φοβόντουσαν μια νίκη του Τραμπ. Αλλά πολλοί θυμούνται τους νόμους που στήριξε η διακυβέρνηση του Μπιλ Κλίντον με την εφαρμογή των οποίων έχουν αυξηθεί τα ποσοστά των φυλακίσεων και θυμούνται το κόψιμο των προγραμμάτων κοινωνικής πρόνοιας για τους φτωχούς», μέτρα τα οποία επηρέασαν δυσανάλογα τους εργαζόμενους που είναι Μαύροι.
Οι εργαζόμενοι δεν εμπιστεύονται και τους δυο υποψηφίους
Η μεγάλη πλειονότητα των εργατών δεν εμπιστεύονταν και τους δυο υποψήφιους. Τα exit polls δείχνουν ότι 71% των ψηφισάντων πιστεύουν ότι όσοι δουλεύουν στις ΗΠΑ χωρίς νόμιμα χαρτιά θα πρέπει να νομιμοποιηθούν, 68% εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για τη συμπεριφορά του Τραμπ προς τις γυναίκες, και 73% το θυμό τους απέναντι στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση στο σύνολό της.
Σε πολλούς δεν άρεσε η στήριξη της Κλίντον στη χρησιμοποίηση των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στο εξωτερικό —από τη Λιβύη έως το κάλεσμά της προς το Πεντάγωνο να επιβάλει απαγόρευση της εναέριας κυκλοφορίας στη Συρία, κάτι που θα έφερνε τις ΗΠΑ σε συγκρουσιακή τροχιά με τη Μόσχα.
Και στα δυο κόμματα των καπιταλιστών υπήρξαν ρήγματα, παραμένουν διχασμένα και βρίσκονται σε κρίση. Πολλοί Ρεπουμπλικανοί αξιωματούχοι και υποψήφιοι αρνήθηκαν να στηρίξουν ή να ψηφίσουν τον Τραμπ. Από την άλλη, η πτέρυγα «Occupy Wall Street” του Δημοκρατικού Κόμματος, με επικεφαλή τη βουλευτίνα της Μασαχουσέτης Ελίζαμπεθ Ουόρεν και τον πρώην υποψήφιο και βουλευτή της Βερμόντ Μπέρνι Σάντερς, θα ενθαρρυνθούν από τα αποτελέσματα των εκλογών. Ενώ έκανε καμπάνια για την εκλογή της Κλίντον στις 5 Νοέμβρη στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας της Αϊόβα, ο Σάντερς δεν είχε τίποτα να πει όταν εξανάγκασαν τον Καλέμπ Βάνφοσον, πρόεδρο του συλλόγου «Φοιτητές για τον Μπέρνι», να κατέβει από την εξέδρα όταν είπε ότι δεν υπήρχε λόγος να ψηφιστεί η Κλίντον.
Όπως έχει γίνει τέσσερεις φορές στην ιστορία των ΗΠΑ, από ότι φαίνεται η Κλίντον κέρδισε στην πραγματικότητα την πλειοψηφία των ψήφων. Αλλά με το εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ ο Τραμπ έχει κερδίσει σε αρκετές Πολιτείες ώστε μια ένσταση της Κλίντον σε οποιαδήποτε από αυτές δεν θα είχε κάποια σημασία. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, με όλους τους διχασμούς του, θα ελέγχει την προεδρία και τις δυο πτέρυγες του Κογκρέσου της τάξης των εργοδοτών στις 20 Γενάρη 2017, ημέρα της ορκωμοσίας.
Οικοδομείστε το SWP, το κόμμα που χρειάζονται οι εργαζόμενοι
Η Άλισον Κέννεντι, μέλος της Εθνικής Επιτροπής του Socialist Workers Party-SWP [Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος] και υποψήφια στις προεδρικές εκλογές του κόμματος, έκανε την ακόλουθη δήλωση στις 9 Νοέμβρη.
Η εκλογική καμπάνια του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος ήταν μια νίκη για το κόμμα. Χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα σήμερα γνωρίζουν για το κόμμα και το πρόγραμμά του. Μέλη και υποστηρικτές του κόμματος, πηγαίνοντας από πόρτα σε πόρτα στις εργατικές συνοικίες σε πόλεις και χωριά, από ανθρακωρύχους στην Γουέστ Βιρτζίνια μέχρι σε εργάτες γης στην Καλιφόρνια, κέρδισαν ένα πρωτοφανή ακροατήριο. Συζήτησαν μαζί τους μια εργατική προοπτική αντιμέτωποι με μια ιστορική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος την οποία ζούμε. Κι αυτό θα συνεχιστεί σήμερα, αύριο, και το επόμενο διάστημα.
Ο Ντόναλντ Τραμπ και οι άλλοι Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανοί που εκλέχτηκαν εχθές, διαμορφώνουν μια επιτροπή που έχει την εμπιστοσύνη της άρχουσας τάξης των εργοδοτών ότι θα διαχειριστεί τις πολιτικές υποθέσεις του καπιταλισμού των ΗΠΑ. Σήμερα αυτό σημαίνει επιθέσεις στους μισθούς των εργαζόμενων, στις εργασιακές συνθήκες και στα πολιτικά δικαιώματα, και τη χρησιμοποίηση των στρατιωτικών δυνάμεων της Ουάσιγκτον για την υπεράσπιση των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, σε βάρος της ζωής των εργατών εδώ και ανά τον κόσμο.
Το SWP εξηγεί πάνω απ’ όλα τους λόγους που οι κυρίαρχοι καπιταλιστές —περιλαμβάνοντας όλους τους πολιτικούς του Δημοκρατικού και Ρεπουμπλικανικού Κόμματος που υπηρετούν τα συμφέροντά τους— όλο και περισσότερο φοβούνται τους εργαζόμενους. Δεν έχουν κανέναν άλλο τρόπο για να βγουν από την κρίση του συστήματός τους εκτός από το να εντείνουν τις επιθέσεις σε εμάς. Φοβούνται ότι η επίθεσή τους ενάντια στην τάξη μας θα μας οδηγήσει στην αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση που αποκτούμε μέσα στον αγώνα και την ανάπτυξη της ανθρώπινης αλληλεγγύης, θα μας οδηγήσει στην πολιτική κατεύθυνση προς την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας.
Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα συζητάει για το πώς πρέπει να ενωθούμε ως τάξη εμείς οι εργαζόμενοι στην υπεράσπιση των δικών μας συμφερόντων και δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα να προσβλέπουμε για λύση από τα αφεντικά και τα κόμματά τους. Τι διαφορά με τους αστούς υποψηφίους! Η Χίλαρι Κλίντον χαρακτήρισε με απέχθεια τους εργαζόμενους που αρνιόντουσαν να την ψηφίσουν «ελεεινούς». Ο Ντόναλντ Τραμπ δημαγωγικά προσπαθεί να μας στρέψει προς το να αλληλοσπαραζόμαστε, βάζοντας στο στόχαστρό του τους Μεξικανούς, τους μουσουλμάνους και τις γυναίκες.
Δείχνουμε το τι είναι ικανή να κάνει η τάξη μας. Αυτό περιλαμβάνει και το παράδειγμα που μας δίνουν οι εργάτες και οι αγρότες της Κούβας. Έχουν δείξει στην πράξη ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε τις διχόνοιες που οι κυρίαρχοι καλλιεργούν μεταξύ μας, ότι μπορούμε να κάνουμε μια σοσιαλιστική επανάσταση και να σχηματίσουμε μια κυβέρνηση που να δρα προς το δικό μας συμφέρον και να δίνει το χέρι της αλληλεγγύης στους συναδέλφους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο. Γι’ αυτό το λόγο η Ουάσιγκτον δεν έχει σταματήσει να ψάχνει να βρει τρόπο να ανατρέψει την κουβανική επανάσταση και το SWP ποτέ δεν έχει σταματήσει να την υπερασπίζεται και να απαιτεί να σταματήσει το εμπάργκο των ΗΠΑ.
Τα αποτελέσματα των χθεσινών εκλογών δεν αλλάζουν τίποτα όσο αφορά την εργατική τάξη και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα θα συνεχίσει να οικοδομεί το κόμμα που χρειάζονται οι εργαζόμενοι. Σας καλούμε να συμμετάσχετε σε αυτόν τον αγώνα.
RSS Feed