Συνέδριο του SWP χαράζει πορεία προς την οικοδόμηση επαναστατικού κόμματος που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι σήμερα

Της Ναόμι Κρέιν και Τζον Στούντερ
​
Νέα Υόρκη— Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα [Socialist Workers Party—SWP] πραγματοποίησε το 48ο Καταστατικό Συνέδριό του σε αυτή την πόλη, στις 14-16 Ιανουαρίου. Χάραξε μια κατεύθυνση για την προώθηση της προπαγανδιστικής δραστηριότητάς του στους κόλπους της εργατικής τάξης στις εργατικές συνοικίες, στις απεργιακές κινητοποιήσεις και σε άλλους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες. Μέσα από αυτήν τη δουλειά, το κόμμα προσπαθεί να διευρύνει την επιρροή του γεωγραφικά, τον αριθμό εργατών και νέων ανθρώπων με τους οποίους το κόμμα συνεργάζεται, και να κερδίσει νέα μέλη.

Εκτός από αντιπροσωπείες των τοπικών οργανώσεων, ως εκπρόσωποι στο συνέδριο συμμετείχαν και μέλη που είχαν μετακομίσει στο Ντένβερ, στη βόρεια περιοχή του Νιου Τζέρσι και στα περίχωρα του Όλμπανι της Νέας Υόρκης ώστε να επεκτείνουν τη δουλειά της οικοδόμησης του κόμματος σε αυτές τις περιοχές. Μαζί με τοπικές κομματικές οργανώσεις του SWP και την Ένωση Κομμουνιστών στον Καναδά, θα συνεργαστούν με άλλους εργαζόμενους στην εκλογική καμπάνια του κόμματος στις δημοτικές και άλλες εκλογές που θα γίνουν φέτος. 
Χρόνια τώρα οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουμε συνθήκες μιας μακρόσυρτης οικονομικής κρίσης καθώς τα ποσοστά κέρδους των καπιταλιστών συνεχίζουν εδώ και δεκαετίες την πτωτική τους πορεία, είπε ο Τζακ Μπανς, εθνικός γραμματέας του SWP, στην πολιτική αναφορά του ανοίγοντας τις εργασίες του συνεδρίου. Τη στιγμή που οι προοπτικές για κερδοφόρες επενδύσεις στη επέκταση των εργοστασίων, των ορυχείων, του εξοπλισμού και των θέσεων εργασίας έχουν περιοριστεί, οι εργοδότες έχουν συσσωρεύσει τεράστιες ποσότητες ρευστού χρήματος που αυξάνονται ή έχουν ρίξει το χρήμα αυτό σε μετοχές, ομόλογα και σε άλλες μορφές κερδοσκοπικών χρηματιστικών χαρτιών. Με έναν επιταχυνόμενο ρυθμό, αυτό έχει αυξήσει το ιδιαίτερο βάρος του χρηματικού κεφαλαίου σε σχέση με το βιομηχανικό κεφάλαιο.
Το 2008 μια βαθιά διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση και μια περιστολή της παραγωγής και του εμπορίου συγκλόνισε σε παγκόσμιο επίπεδο τον καπιταλισμό. Οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις τους συνεχίζουν να φορτώνουν στις πλάτες των εργαζομένων τις καταστροφικές συνέπειες αυτής της κρίσης – το «μακελειό» στο οποίο αναφέρθηκε ο νεοεκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ κατά την ορκωμοσία του λίγες μέρες μετά το συνέδριο του SWP. 
Η κρίση αυτή που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη έγινε βασικός παράγοντας στις προεδρικές εκλογές του 2016. Το SWP έλεγε ότι υπάρχουν δύο κοινωνικές τάξεις και τρία κόμματα —οι καπιταλιστές έχουν τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικανούς τους, είπε ο Μπαρνς, και οι εργαζόμενοι έχουν το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα. 
Και οι κυρίαρχοι καπιταλιστές όλο και περισσότερο εκφράζουνε το φόβο τους μπροστά στην εργατική τάξη, διαβλέποντας ένα μέλλον όλο και πιο έντονης ταξικής πάλης καθώς το μακελειό θα συνεχιστεί και θα επεκταθεί. 
Η Χίλαρι Κλίντον αποκάλυψε την περιφρόνησή της προς την εργατική τάξη όταν αποκάλεσε εκατομμύρια εργαζόμενους «ελεεινούς» διότι πολλοί από αυτούς υποστήριζαν τον Ντόναλντ Τραμπ ελπίζοντας ότι θα κάνει κάτι για τις όλο και χειρότερες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν –μια συρρίκνωση της εργατικής τάξης καθώς χάνονται θέσεις εργασίας, την πτώση των πραγματικών μισθών, την κτηνωδία της αστυνομίας, τις επιθέσεις στο δικαίωμα των γυναικών να επιλέξουν την έκτρωση, πολλαπλή ανάπτυξη των εργαζόμενων στο χακί που τους στέλνουν να πολεμήσουν και να σκοτωθούν στους πολέμους της Ουάσιγκτον στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, και άλλες χώρες.  Ενώ από τη μια ο Τραμπ ισχυριζόταν ότι στηρίζει τα συμφέροντα των εργαζομένων, από την άλλη δημαγωγικά έβαζε στο στόχαστρό του τους Μεξικανούς, τους Μουσουλμάνους, τις γυναίκες, τους συνδικαλιστές και άλλους ανθρώπους, με σκοπό να διαιρέσει και να αποδυναμώσει την εργατική τάξη και τα συνδικάτα μας.
Ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός για τους εργάτες και τους εργαζόμενους αγρότες, είπε ο Μπαρνς, είναι να δούμε τον εαυτό μας ως την πολιτική πρωτοπορία των «ελεεινών» -να δούμε την αναγκαιότητα και την ικανότητα της εργατικής τάξης και των συμμάχων μας να βάλουμε τέλος στην κυριαρχία του κεφαλαίου, της μικρής ομάδας πάμπλουτων οικογενειών που κατέχουν την κρατική εξουσία και ελέγχουν και το Δημοκρατικό και το Ρεπουμπλικανικό κόμμα. 
Αυτός είναι ο λόγος για κάποιον ή κάποια να γίνει μέλλος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος. Το SWP είναι το μόνο κόμμα το οποίο κατέχει μια κομμουνιστική προοπτική για τη διεξαγωγή συστηματικής προπαγανδιστικής δραστηριότητας στους κόλπους της εργατικής τάξης και συμμετοχής στους αγώνες των εργαζόμενων και των καταπιεζόμενων, καθώς το κόμμα προετοιμάζεται πολιτικά για μεγαλύτερες ταξικές μάχες και επαναστατικούς αγώνες που γνωρίζουμε ότι βρίσκονται μπροστά μας. 
Επί αρκετά χρόνια, μέλη του SWP έχουν βρει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον καθώς κτυπούν τις πόρτες σε εργατικές συνοικίες ώστε να συζητήσουν για το κόμμα και τις δραστηριότητές του. Εάν και δεν υπάρχουν εντεταμένοι εργατικοί αγώνες ή κοινωνικά κινήματα όπως η μάχη για τα πολιτικά δικαιώματα που ανέτρεψε τον ρατσιστικό διαχωρισμό του συστήματος Τζιμ Κρόου, πολλοί εργαζόμενοι αντιδρούν θετικά όταν μέλη του κόμματος εξηγούν την αναγκαιότητα για την εργατική τάξη να χαράξει μια κατεύθυνση προς την οικοδόμηση ενός δικού μας πολιτικού κόμματος ώστε να πάρουμε την εξουσία στα χέρια μας.
Αντιπρόσωποι στο συνέδριο συζήτησαν και υιοθέτησαν τα επόμενα καθοριστικά βήματα προς τη διατήρηση και τη μετατροπή αυτού του ενδιαφέροντος που υπάρχει ανάμεσα στους εργαζόμενους σε μια όλο και μεγαλύτερη επιρροή και στρατολόγηση. Τα βήματα αυτά θα αποτελούν τον άξονα της κομματικής δραστηριότητας.
Η ηγεσία του κόμματος συνεργάστηκε με ορισμένα μέλη ώστε να μετακομίσουν σε νέες περιοχές στις οποίες το SWP έχει αποκτήσει υποστηρικτές του κόμματος, εξήγησε ο Μπαρνς. Οι τοπικές οργανώσεις του κόμματος θα πραγματοποιήσουν τις απαραίτητες ρυθμίσεις, όσο αφορά την οργάνωση και τις προτεραιότητες, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στα μέλη να επεκτείνουν την πολιτική καμπάνια και τη χρήση της Militant και των βιβλίων και περιοδικών του Pathfinder Press μεταξύ των εργαζόμενων. Μαζί με αυτές τις ρυθμίσεις, οι μετακινήσεις μπορούν να οδηγήσουν σε μια σύμπλευση των πολιτικών δραστηριοτήτων των τοπικών οργανώσεων και των νέων μελών του κόμματος στις νέες περιοχές.
Επιπλέον, είπε ο Μπαρνς στους παρευρισκόμενους στο συνέδριο, υπάρχουν νέα ανοίγματα σήμερα για τη διεξαγωγή πολιτικής δραστηριότητας στα συνδικάτα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα μεταξύ των εργαζόμενων στους σιδηρόδρομους, όπου οι επικίνδυνες συνθήκες –από το προσωπικό ενός ατόμου να οδηγεί έναν όλο και μεγαλύτερο αριθμό μεταφορικών τραίνων μέχρι τα ασταθή και μεγάλα ωράρια εργασίας και την οδήγηση με τηλεχειριστήρια σε αλάνες όπου υπάρχει μεγάλος συνωστισμός τραίνων- έχουν προκαλέσει μια εκτεταμένη συζήτηση και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Αυτό αποτελεί μια πτυχή του αγώνα ενάντια στην εντατικοποίηση και την ελαστικοποίηση της εργασίας, τις επιθέσεις στις ασφαλείς συνθήκες εργασίας από τους εργοδότες τις οποίες αντιμετωπίζουν όλοι οι εργαζόμενοι. 
Η εκλογικές καμπάνιες είναι σημαντικές σήμερα όσο αφορά την οικοδόμηση του κόμματος. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι βλέπουν την πολιτική μέσα από το πλαίσιο των εκλογών. Ήδη έχουν ξεκινήσει κομμουνιστικές εκλογικές εκστρατείες στις ΗΠΑ και τον Καναδά, με υποψήφιους για τη θέση του δημάρχου στις πόλεις Κάλγκαρι, Αλμπέρτα, Λος Άντζελες, Μαϊάμι, Μιννεάπολη, Μοντρεάλ, Νέα Υόρκη και Σιάτλ. 
Για να είμαστε αποτελεσματικοί σε αυτή τη δουλειά, είπε ο Μπαρνς, πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα την πολιτική μας εκπαίδευση. Οι ταξικά συνειδητοποιημένοι εργάτες πρέπει να μελετήσουν σε βάθος τα διδάγματα των ιδρυτών του σύγχρονου επαναστατικού εργατικού κινήματος στα μέσα του 1800∙ την επανάσταση των Μπολσεβίκων υπό την ηγεσία του Β.Ι.Λένιν (φέτος είναι η 100η επέτειός της)∙ την κουβανική επανάσταση, τη ζωντανή σοσιαλιστική επανάσταση στα νότιά μας∙ τις εμπειρίες του SWP στην προσπάθειά του να οικοδομήσει ένα τέτοιου τύπου κόμματος εδώ στις ΗΠΑ μαζί με κομμουνιστές εργάτες ανά τον κόσμο. 
Το δικομματικό σύστημα στις ΗΠΑ σε κρίση 
Η νίκη του Τραμπ στις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ αντανακλά την όλο και πιο έντονη οικονομική και πολιτική κρίση του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, έχοντας ως αποτέλεσμα ανακατατάξεις στα δύο ιστορικά αστικά πολιτικά κόμματα.
Το κόμμα των Ρεπουμπλικανών αναδιοργανώνεται από τον Ντόναλντ Τραμπ, έναν πολυδυσεκατομμυριούχο που ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζόμενων ενώ πασχίζει να εφαρμόσει πολιτικές με τις οποίες θα πλουτίσει περαιτέρω η τάξη των καπιταλιστών, σε μια μάταιη προσπάθεια να βάλει τέλος στην αναπόφευκτη κρίση του συστήματός τους. Αυτό δεν έχει τίποτα να κάνει με την υστερία περί «φασισμού» μεταξύ των φιλελεύθερων και μικροαστών ριζοσπαστών, είπε ο Μπαρνς. Στην πραγματικότητα, η εκλογική νίκη του Τραμπ αποδυναμώνει τα ήδη περιθωριοποιημένα ακροδεξιά πολιτικά ρεύματα, τα οποία δεν έχουν τη δυνατότητα να κερδίσουν μια σημαντική θέση στο πολιτικό σκηνικό των ΗΠΑ. 
Το Δημοκρατικό Κόμμα αποδιοργανώνεται. Ο Μπέρνι Σέντερς και αστοί και μικροαστοί αριστεροί όλων των αποχρώσεων από την μια πλευρά, και πολιτικοί του κομματικού μηχανισμού, όπως ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Άντριου Κουόμο από την άλλη, ήδη μηχανορραφούν ώστε να αναλάβουν τον έλεγχο του κόμματος ελπίζοντας να ανακάμψουν στις εκλογές του 2018 και 2020.
Παρόμοια πολιτικά φαινόμενα κατακερματισμού που τροφοδοτεί η καπιταλιστική κρίση βρίσκονται σε εξέλιξη στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Γαλλία και σε άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες στην Ευρώπη και αλλού.
Από το 1990 το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα εξηγεί τις παγκόσμιες επιπτώσεις του γεγονότος ότι ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ έχει χάσει τον Ψυχρό Πόλεμο.
Μια ταχύρυθμη αποσάθρωση του αντεπαναστατικού εμποδίου των κυβερνήσεων και κομμάτων που ψευδώς αυτοαποκαλούνταν Κομμουνιστικά και επί δεκαετίες ποδηγετούσαν και υπονόμευαν τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες  ανά τον κόσμο έλαβε χώρα ως προϊόν της διάλυσης από τα μέσα της Σοβιετικής Ένωσης και των άλλων σταλινικών καθεστώτων στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη μέχρι τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990.  Ως αποτέλεσμα, εάν και η εργατική τάξη παγκοσμίως δεν έχει σήμερα μια μαζική ανεξάρτητη ταξική ηγεσία, βρίσκεται μπροστά σε επερχόμενες ταξικές μάχες δίχως να έχει ηττηθεί και ελεύθερη από τον σταλινικό αποπροσανατολισμό, κάτι που δεν ίσχυε επί δεκαετίες. Η Ουάσιγκτον δεν είχε «κερδίσει» τον Ψυχρό Πόλεμο.
Οι κυρίαρχοι των ΗΠΑ δρούσαν πάνω σε μια αντίθετη θεώρηση των πραγμάτων. Είχαν πεισθεί ότι είχαν θριαμβέψει και είχαν ελεύθερο πεδίο σε παγκόσμιο επίπεδο. Οργάνωσαν επέμβαση στο Ιράκ, στη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη και σε άλλες χώρες –με καταστροφικές συνέπειες για τους ανθρώπους του μόχθου αυτών των περιοχών και μια φαινομενικά ατελείωτη στρατιωτική εμπλοκή για την Ουάσιγκτον.  
Μια άλλη πλευρά αυτών των εξελίξεων γίνεται τώρα πιο ξεκάθαρη, είπε ο Μπαρνς. Η στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ, στην οποία κυριαρχούν οι ΗΠΑ, έχει αποδυναμωθεί. Διαλύεται η αυταπάτη ότι μια «όλο και στενότερη» οικονομική και πολιτική Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να υπερβεί τα εθνικά κράτη-μέλη της –τα περισσότερα ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αλλά με πολύ διαφορετικά επίπεδα οικονομικής ισχύς και κοινωνικές συνθήκες- και να μετατραπεί σε μια ενωμένη καπιταλιστική Ευρώπη.  
Κάτω από την πίεση της διεθνούς επιβράδυνσης της καπιταλιστικής παραγωγής και του εμπορίου, ένας ολοένα και πιο έντονος ανταγωνισμός αποσυνθέτει αυτό που πολλοί αστοί πολιτικοί αποκαλούν «παγκοσμιοποίηση». Αυτό περιλαμβάνει τις λεγόμενες εμπορικές συμφωνίες  στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και στον Ειρηνικό και την Ασία. Αυτοί οι όροι που δεν έχουν ταξικό περιεχόμενο, χρησιμοποιούνται για να καλύψουν τις κερδοσκοπικές προσπάθειες του  χρηματιστικού κεφαλαίου και τη διεξαγωγή από αυτό ενός ανταγωνισμού για την εκμετάλλευση των εργατών και αγροτών και για την απομύζηση του πλούτου που παράγουν με την εργασία τους σε κάθε γωνιά του κόσμου.    
Στο συνέδριο του SWP συμμετείχαν διεθνείς αντιπροσωπείες οι οποίες περιλάμβαναν την Αυστραλία, τον Καναδά, τη Νέα Ζηλανδία, τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Αντάλλαξαν εμπειρίες οι οποίες υπογραμμίζουν ότι τα ανοίγματα για την οικοδόμηση επαναστατικού κόμματος που συζητήθηκαν στο συνέδριο υπάρχουν παγκοσμίως.
Βιβλία που μας προετοιμάζουν να διεξάγουμε νικηφόρους αγώνες  
Το Ιστορικό των αντεργατικών μέτρων του Κλίντον  είναι ένα από τα τρία βιβλία που έχει εκδώσει  το Pathfinder Press το 2016 « ώστε να βοηθήσει τους εργαζόμενους να αντιμετωπίσουν ευρύτερα πολιτικά ζητήματα στα οποία εμείς και άλλοι στην εργατική τάξη χρειαζόμαστε απαντήσεις ώστε να παλέψουμε πιο αποτελεσματικά και να νικήσουμε», γράφει ο Στιβ Κλαρκ στην εισαγωγή στο Ιστορικό αντεργατικών μέτρων. Οι τίτλοι των άλλων δύο βιβλίων είναι το Είναι πλούσιοι επειδή είναι έξυπνοι; Τάξη, προνόμια και γνώση στον καπιταλισμό επίσης από τον Τζακ Μπαρνς, και το Είναι εφικτή μια σοσιαλιστική επανάσταση στις ΗΠΑ; Μια αναγκαία αντιπαράθεση απόψεων μεταξύ των εργαζομένων, της Μέρι-Άλις Γουότερς, ηγέτιδα του SWP.
 Εκτός από τα αγγλικά, τα ισπανικά και τα γαλλικά, τα βιβλία αυτά και άλλα από το οπλοστάσιο του Pathfinder «αυτή τη στιγμή μεταφράζονται στο Ιράν στη γλώσσα φαρσί», γράφει ο Κλαρκ. «Θα διανεμηθούν ευρύτερα σε βιβλιοπωλεία και βιβλιοθήκες εκεί καθώς και πολύ πιο πέρα από τα σύνορα του Ιράν. Η ευρεία διανομή τους δείχνει πως η έκταση και η εκρηκτικότητα της καπιταλιστικής κρίσης και η αντίδραση των εργαζόμενων προς τις συνέπειές της  έχουν πραγματικά διεθνή χαρακτήρα».  
Σε εισήγησή του στο συνέδριο, ο Κλαρκ αναφέρθηκε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια σε αυτά τα ζητήματα. Τα βιβλία αυτά και πάνω από 40 άλλοι τίτλοι του Pathfinder στα φαρσί βρίσκουν αναγνώστες από τη μια άκρη του Ιράν μέχρι την άλλη και πιο πέρα, μέχρι το Αφγανιστάν και την κουρδική περιοχή του Ιράκ. 
Οι εργάτες και οι αγρότες στη Μέση Ανατολή αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις ενός καταστροφικού εμφύλιου πολέμου στη Συρία, με πάνω από μια δεκαετία αιματηρών πολέμων στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και με την πρόοδο που έχει σημειώσει ο αγώνας των Κούρδων για εθνικά δικαιώματα, είπε ο Κλαρκ. Οι εξελίξεις αυτές έχουν αυξήσει το ενδιαφέρον για βιβλία που παρουσιάζουν το πρόγραμμα και την ιστορία του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος, καθώς και της Ρωσικής και της Κουβανικής Επανάστασης.
Οι αντιπρόσωποι του συνεδρίου συζήτησαν επίσης τη σημασία του αγώνα ενάντια στο αντισημιτικό μίσος. Η Ιστορία δείχνει ότι οι επιθέσεις κατά των Εβραίων αυξάνονται σε περιόδους κρίσης του καπιταλισμού, καθώς οι κυρίαρχοι ψάχνουν για αποδιοπομπαίους τράγους ώστε να αποπροσανατολίσουν τις μεσαίες τάξεις και στρώματα των εργαζόμενων και να τους κάνουν να στρέψουν το βλέμμα τους μακριά από την πραγματική αιτία των ολοένα και χειρότερων συνθηκών, δηλαδή του συστήματος του κέρδους. Ο Κλαρκ εξέτασε την μακρόχρονη πολιτική συνέχεια του SWP πάνω σε αυτό το ζήτημα και τη θέση του Φιντέλ Κάστρο και της ηγεσίας της κουβανικής σοσιαλιστικής επανάστασης, από τον αντίκτυπο της ανόδου του ναζισμού, τη φρίκη του Ολοκαυτώματος κατά τη διάρκεια του δευτέρου ιμπεριαλιστικού παγκοσμίου πολέμου, έως τις αυξανόμενες επιθέσεις κατά των Εβραίων και των Μουσουλμάνων σήμερα καθώς οι ολέθριες επιπτώσεις του καπιταλισμού εξαπλώνονται όλο και περισσότερο σε όλο τον πλανήτη. 
Οι επαναστάτες πρέπει να προωθήσουν το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει, είπε ο Κλαρκ, και αυτό περιλαμβάνει το δικαίωμα των Εβραίων να επιστρέψουν στο Ισραήλ όταν διώκονται και αναζητούν καταφύγιο. Πρέπει επίσης να προωθήσουν την αναγνώριση ενός κράτους για τους Παλαιστινίους που έχουν διωχθεί από τη γη τους. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να ανοίξουν τα περιθώρια για τους εργαζόμενους που είναι Άραβες και Εβραίοι να οικοδομήσουν την αλληλεγγύη και να παλέψουν μαζί ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και την ιμπεριαλιστική καταπίεση σε όλη την περιοχή.
«Δύο μεγάλες σοσιαλιστικές επαναστάσεις»  
Οι αντιπρόσωποι του συνεδρίου συζήτησαν επίσης το γράμμα που έστειλε ο Τζακ Μπαρνς, εθνικός γραμματέας του SWP στις 27 Νοέμβρη στον Ραούλ Κάστρο, πρώτο γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας, σημειώνοντας την πολιτική παρακαταθήκη που άφησε ο Φιντέλ Κάστρο, μετά τον θάνατό του στις 25 Νοέμβρη. (Βλ. τη Militant 12 Δεκέμβρη, 2016). Το μήνυμα αυτό υπογράμμισε τη σημασία των δύο μεγάλων σοσιαλιστικών επαναστάσεων του 20ου αιώνα, της ρωσικής και της κουβανικής και της αναντικατάστατης ηγεσίας τους από τον Β.Ι. Λένιν και τον Φιντέλ Κάστρο.    
Ο Μπαρνς γράφει ότι το SWP θα συνεχίσει να «εκδίδει και να διαδίδει την αλήθεια για την κουβανική επανάσταση και τον ηγετικό ρόλο του Φιντέλ, ώστε να γίνουν γνωστά στους εργαζόμενους στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο. Με ακλόνητη εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη και στους συμμάχους της, θα συνεχίσουμε να οργανώνουμε και να δρούμε πάνω στη γραμμή πλεύσης του Φιντέλ την οποία παρουσίασε το 1961 στον κόσμο, έναν μήνα πριν από τη νικηφόρα μάχη στην Πλάγια Χιρόν: ‘Θα υπάρξει μια νικηφόρα επανάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν μια νικηφόρα αντεπανάσταση στην Κούβα’».
Η Μέρι-Άλις Γουότερς μίλησε πάνω σε αυτό το ζήτημα στην αναφορά της προς το συνέδριο με τίτλο «Η οικοδόμηση του κόμματος και η κουβανική επανάσταση». Οι κινητοποιήσεις του εργαζόμενου λαού σε όλη την Κούβα, τιμώντας τον Φιντέλ μετά από τον θάνατό του, και οι ομιλίες του Ραούλ Κάστρο στην Αβάνα και στο Σαντιάγο, μας δείχνουν για άλλη μια φορά ότι η σοσιαλιστική επανάσταση στην Κούβα παραμένει ζωντανή και συνεχίζει σήμερα να μάχεται. Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα υπερασπίζεται αυτή την επανάσταση και προωθεί τον αγώνα για την κατάργηση του εμπάργκο των ΗΠΑ, για να φύγει η Ουάσιγκτον από το Γκουαντάναμο και να επιστρέψει η περιοχή αυτή στην κυριαρχία της Κούβας, και να σταματήσει η πολιτική για «αλλαγή καθεστώτος» που προωθεί η Ουάσιγκτον. 
Μια από τις προτεραιότητες του κόμματος στους επόμενους μήνες, είπε η Γουότερς, είναι η οργάνωση μιας μπριγάδας  εργατών που θα επισκεφτεί την Κούβα για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς στην Αβάνα, ώστε να μάθουνε από πρώτο χέρι για τις κατακτήσεις των εργαζόμενων με την σοσιαλιστική τους επανάσταση. Αυτό περιλαμβάνει την ευκαιρία για ορισμένους να συμμετάσχουν επίσης σε μια συνδιάσκεψη στις 4-6 του Μάη και σε σχετικές δραστηριότητες στο Γκουαντάναμο, κοντά στην βάση που βρίσκεται υπό την κατοχή της Ουάσιγκτον επί πάνω από έναν αιώνα.
Το κόμμα και οι Νέοι Σοσιαλιστές οργανώνουν επίσης τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών που θα γίνει στη Ρωσία στις 14-22 του Οκτώβρη.  Αυτό παρουσιάζει άλλη μια ευκαιρία για συνεργασία με νέους ανθρώπους από όλο τον κόσμο που αναζητούν τρόπους να παλέψουν ενάντια στην ιμπεριαλιστική κυριαρχία και την καπιταλιστική εκμετάλλευση.
Η Γουότερς επισήμανε το αυξανόμενο ενδιαφέρον που υπάρχει για τα βιβλία που εκδίδει το Pathfinder. Υπάρχουν νέα ανοίγματα για τη διάδοσή τους στους εργαζόμενους διεθνώς. Υπέδειξε το αυξανόμενο ενδιαφέρον στην Αφρική, περιλαμβάνοντας τη Νότια Αφρική, τη Ναμίμπια –μια πρώην αποικία της Νότιας Αφρικής η οποία κατέκτησε την ανεξαρτησία της ως αποτέλεσμα της υποστήριξης από τη διεθνιστική αποστολή στην Αγκόλα της επαναστατικής Κούβας  προς σε όσους πολεμούσαν τον στρατό του απαρτχάιντ- την Τανζανία και τη Δυτική Αφρική. Αυξάνονται στην Μπουρκίνα Φάσο οι παραγγελίες βιβλίων του Pathfinder με ομιλίες του Τομάς Σανκαρά, ηγέτη της λαϊκής επανάστασης το 1983-1987, από βιβλιοπωλεία της χώρας αυτής. 
Αυτό είναι στενά συνδεδεμένο με την πολιτική δουλειά του SWP και των Ενώσεων Κομμουνιστών, είπε, καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι του μόχθου από την Αφρική που έχουν έρθει στα ιμπεριαλιστικά κέντρα της Βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης για να δουλέψουν και να σπουδάσουν ψάχνουν για να μάθουν περισσότερα για την επαναστατική πολιτική.  
Μεταξύ των προσκεκλημένων στο συνέδριο, εκτός από μέλη του SWP και των Ενώσεων Κομμουνιστών, ήταν αρκετοί από όλες τις περιοχές της Βόρειας Αμερικής οι οποίοι είναι μέλη επιτροπών που καθοδηγούν τη δουλειά υποστηρικτών του κόμματος στις εκδόσεις βιβλίων του Pathfinder για την χρησιμοποίησή τους στις πολιτικές δραστηριότητες του κόμματος, και την οικονομική ενίσχυση της δουλειάς του SWP.
Οι αντιπρόσωποι του συνεδρίου υιοθέτησαν τρεις εισηγήσεις και τη σύνοψη της συζήτησης πάνω σε αυτές , την εισαγωγή στο βιβλίο Ιστορικό των αντεργατικών μέτρων του Κλίντον,  το γράμμα του Τζακ Μπαρνς προς τον Ραούλ Κάστρο, και άλλες προτάσεις για την πολιτική προοπτική του κόμματος. Εκλέχθηκε μια Εθνική Επιτροπή που θα καθοδηγήσει το κόμμα στην εφαρμογή των αποφάσεων του συνεδρίου.
Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα οργανώνει μια Συνδιάσκεψη Ακτιβιστών Εργατών στο Οχάιο στις 15-17 Ιούνη, όπου θα συγκεντρωθούν εργαζόμενοι που συμμετέχουν σε καμπάνιες του κόμματος, συμβάλουν στη διανομή των βιβλίων του κόμματος και της εφημερίδας Militant, συμμετέχουν σε εργατικούς αγώνες και σε εκδηλώσεις κοινωνικής διαμαρτυρίας, και άλλες κοινές δραστηριότητες για να συζητήσουν τις διεθνείς πολιτικές εξελίξεις και να καταγράψουν την πρόοδο που έχει σημειωθεί στην οικοδόμηση του κόμματος.

​http://www.themilitant.com/2017/8105/810550.html